Google ile Çin arasındaki ihtilaf hiç de öyle sıradan ticari bir uzlaşmazlık değil. Bu iki dev, bir dizi çekişmenin ardından sonuçları henüz kestirilmesi zor bir patlama noktasına gelmiş durumda. Bu ölçüde rakiplerin bir çatışmaya girmesi durumunda çok daha ölümcül bir ortamdan korkmak gerekir ama söz konusu çatışma aynı zamanda siber güvenliğin gizemli dünyasına da ışık tutuyor. 
Çinliler hiç kuşkusuz bazı haltlar karıştırıyor. Ama bu arada Google'a da fazla bir sempati beslemek zor. Google, Çin piyasasının yüzde 30'u karşılığında Pekin'in arama sonuçlarını sansürlemesi talebini kabul ettiği bir anlaşma yaparak işe başladı. Şeytan, işinize müdahale etmediği sürece sorun yoktu. Ama şimdi ilk bedeli talep ediyor ve siz ise anlaşmadan çekilmek istiyorsunuz. Bu, Çinlilerin ticari rakiplerinin sırlarını elde etmeye ilk çalışmaları değil. Yüzlerce Amerikan ve başka ülkelerin şirketleri, Çinli şirketlerin ya da kamu kurumlarının bilgisayar sistemlerine sızarak, ayrıntılı bilgi ya da istihbarat bilgileri toplamasından korkuyor.
Bu duruma rağmen, Google'ın ortaya çıkardığı bilgiler ışığında Obama yönetimi Çin'i, ifade özgürlüğü ve insan haklarını ihlal etmekle suçladı. Saldırıların Google'ın arama motorunun sırları ve Gmail'e yönelik gerçekleşmiş olması nedeniyle yönetim aynı zamanda Pekin'i sanayi casusluğu yapmakla da suçluyor.
Siber güvenlik kalesi
Obama yönetimi, Çin'in insan hakları politikası ve telif hakları ihlalleri karşısında bugüne kadar kamuoyu önünde hiç böyle açık ifadeler kullanmamıştı. Ancak yönetimin bu tartışmaya bu kadar dahil olmasının asıl nedeni bu değil. Google, dünyada en fazla veriye sahip olan ve internette faaliyet yürüten en güçlü şirket. Tüm bu zenginlikleriyle birlikte, sonuçta bir ABD şirketi. Çin'in internet korsanlığı salt birkaç web uygulamasına ilişkin bilgilerin sızdırılmasının çok ötesine gidiyor. Google'a saldırdığınızda, Amerikan altyapısına saldırmış oluyorsunuz. Washington bu saldırıyı önemli bir güvenlik meselesi olarak ele alıyor.

Son 10 yıl içinde birkaç güçlü ülke siber dünyayı savunma stratejilerine dahil etti. Siber güvenlik genel olarak iki unsura sahip. Birincisi, pek yeni bir şey değil: Geleneksel silahların geliştirilmesi için ileri teknolojinin kullanılması. Günümüzde Afganistan'da sortilerin büyük bir kısmını gerçekleştiren insansız uçaklar, Nevada'daki bir bilgisayar operatörü tarafından yönetiliyor.

Daha ilginç olan unsur ise kilit altyapıyı kapsamaktadır: Su, enerji, bankacılık, iletişim, hava trafiğinin denetimi ve neredeyse tüm askeri sistemler karmaşık bilgisayar sistemlerinin sorunsuz bir şekilde çalışıyor olmasına bağlıdır. Şayet bir virüs ya da siber korsan sistemin çöküşüne yol açabilirse, bu durumda çeşmenizden sular, pompalardan benzin akmayacak, bankamatikler nakit vermeyecek, telefonlar çalışmayacak ve aynı zamanda füzeleriniz de ateşlemeyecektir.

7 boyutlu satranç
Geleneksel ve hatta nükleer savaşlarda, rakipleriniz karşısında elinizdeki olanakları ölçmek görece kolaydır. 75 tankınız ve rakiplerinizin ise 125 tankı vardır fakat sizinkilerin daha iyi silah sistemleri olması nedeniyle kabaca bir eşitlik söz konusudur.
Siber savaş bu şekilde yürümez. Sizin elinizdeki avantaj, rakiplerinizin açıkları ve sizin bu açıkları suiistimal etme yeteneklerinizde yatar. Bu, kendinizi savunabilmek için rakiplerinizin savunmasını ihlal etmeniz anlamına gelir. Herhangi bir siber strateji kapsamlı bir saldırı yeteneği geliştirmeyi kapsamalıdır.

Gerçek ya da potansiyel düşmanlar hakkında, siber savunmada zaafları araştırmak da dahil, her türlü yöntemi kullanarak olası tüm bilgileri toplamak üzere kurulmuş olan Bush'un Top Yekün Enformasyon Bürosu'nun arkasında yatan anlayış buydu. Daha sonra bu büro dağıtılmış olsa da temel tüm görevler diğer bakanlık birimlerine dağıtıldı.
Obama, bu yaklaşımın artık ABD'nin stratejik önceliği olduğunu açık bir şekilde ortaya koydu. ABD ve NATO, başlıca rakiplerinin savunmalarını izlemek üzere oldukça büyük kaynak ayırmış durumda.

Bu güvenlik alanındaki oldukça yeni sektörde birkaç kural geçerli. Saldırı düzenleyen herhangi biri kimliğini gizleme yeteneğine sahip olabilir ve dolayısıyla aldatma potansiyeli çoktur. Bir güvenlik analisti bana bu kafa karıştırıcı durumu şöyle ifade etti: "Bu herhangi bir zaman diliminde rakiplerinin kimler olduğundan hiçbir zaman emin olamayacağın, yedi boyutlu bir satranç oynamaya benziyor." Artık oyun başlayabilir.

(Misha Glenny - Guardian)