BAŞBAKAN Erdoğan gerçekten şanslı adam... İşleri sürekli rast gidiyor.
İşte şimdi tökezlerler... denildiği anlarda bile, yollarına devam edebiliyorlar.
İşleri iyi sevk ve idare ettiklerinden mi? Buna verilen cevap genelde hayır...
Fakat işleri hep rast gidiyor.

Dost meclislerinde konu açıldığında buna getirebildikleri tek izah noktası şu: Çok dua alıyorlar...
Hak ettikleri için mi?
Ona verdikleri cevap da hazır: Hayır...
Pekala neden?Belki de daha iyi bir alternatifi şimdilik ufukta göremediklerinden... Türkiye yeniden eski günlere dönmesin endişesinden.

Düne ait her şey hafızalarda hala o kadar çok taze ki...
Hafif bir sarsıntıda piyasalarda yaşanan dalgalanma, siyaset kurumunda istikrarın ne kadar önemli olduğu konusunda kamuoyunda bir kanaat oluşturmuş durumda. Gerilim politikası taraftarlarına ve dünün siyasetçilerine prim verilmemesi biraz da o yüzden.

Gergin gündem...

TAHMİNLER, Türkiye'nin siyasi açıdan çok sıcak bir yaza hazırlandığı şeklindeydi. Çünkü Türkiye bir yandan ilk kez bu kadar medyatik hale gelmiş bir genelkurmay başkanlığı seçimine tanıklık ediyordu. Hem de cumhurbaşkanlığı seçimi yaklaşıyordu. Öbür yandan, erken seçim olmayacak olsa bile, seçimin normal takviminin de giderek daralması, siyasetçileri geriyordu.

Türkiye'yi siyaseten sıcak bir yazın beklediği düşüncesinin ağırlık kazandığı günlerde hiç beklenmedik bir olay oldu. 17 Mayıs'ta Danıştay'a saldırı gerçekleştirildi. Değerli bir Danıştay üyesi hayatını kaybetti. Eğer o gün saldırıyı gerçekleştiren kişi şans eseri yakalanmamış olsaydı, bugün çok farklı şeyleri yazıp çiziyor olabilirdik. Bambaşka bir Türkiye fotoğrafı karşımızda olabilirdi. Bu saldırının, bir taşla on kuş vurmaya matuf çok profesyonelce düşünülmüş bir eylem olduğunda kimsenin tereddüdü yok.

Başbakan'ın şansı...

KÖRÜN istediği tek göz, Allah verdi iki göz derler ya... Şans Başbakan Erdoğan'ın yüzüne o günden sonra bir kez daha güldü.

Bu olaydan sonra artık her şey çok farklı olur, bu süreç AKP karşıtı oluşumları tetikler diye düşünülürken, bu konjonktürde iki siyasi figür çıktı ortaya. Eski başbakanlardan Süleyman Demirel aynı günlerde Anadolu turuna çıktı. Eski başbakanlardan Bülent Ecevit'in eşi Rahşan Ecevit, çeşitli siyasi partilere ve Türkiye'nin önde gelen kuruluşlarına ziyaret trafiği başlattı. Açıkça ifade edilmemiş olsa da, her iki girişimin ortak hedefi AKP karşıtı oluşumları hızlandırmak ve motive etmekti.

Özellikle Rahşan Ecevit'in Ankara'daki ziyaret trafiği, Danıştay saldırısı sonrası kritik günlerde kendisini baskı altında hisseden Hükümete en az iki ay zaman kazandırdı. Dikkatleri dağıttı.

Sözler havada kaldı...

TEMMUZ ayı ortalarına gelindiğinde bir hafta içinde çok sayıda Mehmetçik'i şehit verdik. Kamuoyunun PKK'ya yönelik sert müdahale beklentilerine ilişkin rüzgarı muhalefet partileri iyi değerlendiremeyince, başlangıçta esip gürleyen Başbakan konunun gündemini kaybetmesinden sonra bir rahatlama içine girdi.

Geldik bugünlere...

Genelkurmay Başkanı atamasına ilişkin sıcak gündem Orgeneral Yaşar Büyükanıt'ın beklendiği gibi bu göreve getirilmesiyle kapandı. Rahşan Ecevit'in temaslarından da, Demirel'in turlarından da sonuç çıkmadı. Ali olmadı Veli verelim sözünde olduğu gibi, bu defa kamuoyunun karşısına Mesut Yılmaz çıktı.

1983-2002 arasındaki 19 yıllık dönemde 13 yıl hükümette sorumluluk alan, bu süreçte üç kez başbakanlık, sekiz yıla yakın bakanlık yapan ve bu yönüyle dünü temsil eden Mesut Yılmaz, geleceğe ait bir projeyle değil, işte hodri meydan anlayışına dayalı boş bir söylemle meydanlara indi. Ardından Ahmet Özal'ın parti kuracağı haberleri düştü gazete sayfalarına. Bunların hiçbirinden bir şey çıkması beklenmiyor.

Alternatif siyaset kulvarında yeni bir ses, yeni bir vizyon, yeni ekipler yok. Siyasetin bitpazarındaki hareketlenme, reel-politik ortamda bir anlam ifade etmiyor. Boşluk doldurmaya yetmiyor. Toplumda heyecan oluşturmuyor.
Kısacası, kritik geçecek denilen yaz da bitmek üzere. Şunun şurasında mayısa ne kaldı... Yakında başlar, Erdoğan, Çankaya'da smokin mi giyer, frak mı? tartışmaları...