Danıştay 5. Dairesi, 3 Haziran 2006 tarihli oturumunda önemli bir karara imza attı. Star gazetesinin haberine göre; Danıştay'ın söz konusu kararı alma süreci özetle şöyle gelişti: Bergama'nın Ovacık ve Çamköy civarında 1998 yılında altın aranması sırasında karşı çıkan 10 köylünün açtığı dava AİHM’e gitti. AİHM de Türkiye’yi 30 bin Euro tazminat ödemeye mahkum etti. Bu tazminat, Dışişleri Bakanlığı tarafından 24 Haziran 2005’te Hazine adına hak sahiplerine ödendi. Davacılar Sefa Taşkın ve arkadaşları tazminatın Hazine tarafından kendilerine ödenmesine rağmen devleti zarara uğratan sorumlulardan tahsil edilmesi için yeni bir dava açtı. Davada, asıl sorumlular olan 1998’de Başbakan olan Mesut Yılmaz ile 2002’de Başbakan olan Bülent Ecevit ve dönemin Çevre, Orman ve Sağlık Bakanlığı müsteşarları ve müsteşar yardımcıları, ilgili genel müdür ve yardımcıları, daire müdürü ve imzası bulunan uzmanlarına rücu edilmesi istendi. Ankara 2. İdare Mahkemesi, davayı 1 Haziran 2006’da reddetti. Yapılan itiraz üzerine dosya Danıştay 5.Ceza Dairesi’ne geldi.

OYBİRLİĞİYLE BOZULDU

Danıştay 5. Daire, Ankara 2. İdare Mahkemesi’nin verdiği kararı oybirliği ile bozdu. Danıştay kararın gerekçesinde şu değerlendirmeyi yaptı: ‘Kamu hizmeti görevlilerinin kişisel kusurundan kaynaklanan zararın karşılığı olarak hükmedilen tazminat, devlet tarafından zarara uğrayan kişiye ödendikten sonra ilgili kamu kurumu tarafından sorumlu personele rücu edilmemesi, bu yükün toplum üzerinde bırakılması anlamına geleceğinden, her yurttaş, ilgili personele rücu edilmesini sağlamak amacıyla dava açabilirler. Kamu hizmeti görevlilerinin hukuka aykırı eylem ve işlemlerinden ve kendi kusurlarından doğan zararı toplum ödemek zorunda değildir.’ Danıştay’ın bu kararı sonucunda kimin hangi oranda kusurlu ve sorumlu olacağına yerel mahkeme karar verecek.