Gündemden düşmemek ve kendisini önemli biriymiş gibi göstermek için  yazdığı yazılarla başı derde giren Perihan Mağden bu kezde yine Kalemini kurşun gibi kullandı. İnsanların hassas değerlerine saldırdı ve aşağıladı. Bu yönde kendisine bir eleştiri geldiği zaman küplere binen bu kadın maalesef aydın olarak geçiniyor. Aydınlığı ise, Türklüğe, türklük değerlerine küfretmekten ve bombalı katliamlarla çoluk çocuk demeden öldüren şerefsizlerin yalakalığını yapmaktan geçiyor. Çünkü çıkarı bu yönde.

tercüman Gazetesi bu çirkin kadını bugün afişe ederek çirkin yüzünü ortaya serdi. İşte Tercüman Gazetesindeki O yazı:

RADİKAL yazarı Perihan Mağden, kanlarından yaptıkları bayrakla haine anlamlı mesaj veren Kırşehirli yiğitler için kalemini 'Kurşun' gibi kullandı.

Utanmadı, şehitlikle alay etti

GENÇLERE "Zavallılar... Tedaviye alınsınlar" diyen Mağden, şehitliğe "Tabuta yükledikleri gibi yollayıverirler cesedini evine" benzetmesi yaptı.

Yazın, yayınlayalım

Faks: (0212) 481 95 50

e-posta: [email protected]

İşte evlatlara ve şehitlere hakaret eden kadın

KANIYLA Türk Bayrağı yapan Türk gençlerini, "zavallı" yerine koyarak aşağılayan, terörist ile bu aslan gençleri aynı kefeye koyan Radikal Gazetesi Yazarı Perihan Mağden, "Be hey de hey hey! Bugün toplu iğneyle parmağını; yarın git bir ananın, birkaç ananın kuzusunu öldür. Sen de ana kuzususun! Seni de başka biri öldürsün" diye yazdı.

Görünce irkilmiş

Türk Bayrağı'na rengini veren kırmızının Atalarımız'ın kanının kırmızısı olduğunu bile görmezden gelen Mağden, televizyon haberlerinde bayrağı görüdüğü an nasıl irkildiğini de şu sözlerle itiraf ediyor: "Ve irkiliyorum. Acayip rahatsız oluyorum. Zaplıyorum. Ertesi gün gazeteler, teşhisimin doğruluğunu 'muştuluyorlar': KANDAN BAYRAK Kırşehir'de Militarizm+Savaş+Kanlama Düşkünü (olsalar gerek) 10'U KIZ 20 LİSELİ, "iki ay boyunca hemen her gün bir araya gelerek, parmaklarını toplu iğne ile delerek" oluşturmuşlar o korkunç resmi! (Enis Yıldırım'ın haberi-Sabah) Kanlarını iğneyle ala ala/akıta akıta yaptıkları bu patolojik 'eser' yetmemiş. Bir de mektup koymuşlar yanına "Kalem tutan ellerimiz artık silah tutmalıdır. Biz de şehadet şerbetine ermek isteriz." Be hey de hey hey! Bugün toplu iğnele parmağını; yarın git bir ananın, birkaç ananın kuzusunu öldür. Sen de ana kuzususun! Seni de başka biri öldürsün. Ki, ŞEHADET ŞERBETİNE ER! yavrumevladım. Büyükanıt Paşan da duygulansın. Çiğlenmiş yapraklar gibi gözleriyle, aşırı hissiyatlanmaktan tarumar; anlatsın ekranlara! Aşırısamimi samimi. Daha önce de (en az) 15-20 kere; ona, buna, komutanlara, dostlarına, yaverlerine, erlerine anlatmıştır bu Büyük KanlıKahramanlıkKabar(t)ması'nı eminim. İşte şimdi sıra ekranlara geldi!

Bizler de bu zavallı çocukların süper hareketini öğrenebildik. SAMİMİYET! Birazcık samimiyet ve insanlık! Azıcık vicdan! Azıcık doğruculuk! Siyasi ve insani: doğruculuk!

Duygusal Paşa!

Mağden, haddini aşan yazısında Genelkurmay Başkanı Orgeneral Yaşar Büyükanıt'a hakaret ediyor: "Önce İzmir'deki ilkokul öğrencisi kız çocuğunun 25 lira bayram harçlığını nasıl Askeriyemiz'e bağışladığını anlatıyor Büyükanıt. Gözleri, nemli. Ve fakat mağrur: Tutuyor kendini!

Çok duygusal biri Yaşar Paşamız. Çoook. Ben kendisini çok 'artist' buluyorum. Yani çok samimi duygulanıyor, çok duygulanıyor; "kâh çıkarım gökyüzüne, kâh inerim ennn derinlere" misali bir O âlemi seyrediyor, bir âlem Onu. Samimi ve aşırı duygulanmalarına ve bunları mutlaka sergileme ihtiyacı hissetmesine ben 'artistlik' diyorum. O, mutlaka başka bir şey diyordur"
TERCÜMAN