Bakanlık yetkilileri, söz konusu filmlerin kendilerinde bir pozitif baskısının olduğunu, filmlerinin negatiflerinin yapımcı firmalarda bulunduğunu kaydettiler. Yetkililer, pozitif filmlerin kısa ömürlü olduğu için yıprandığını, bu durumun bakanlık arşivlerinden kaynaklanmadığını belirtiler.

Yetkililer, 1986 yılından önce sinema filmlerinin ticari dolaşımıyla ilgili denetimlerin İçişleri Bakanlığı tarafından yapıldığını, 1986 yılında çıkarılan 3257 Sayılı Sinema Video ve Müzik Eserleri Kanunu ile bu denetimlerin Kültür Bakanlığı'na geçtiğini anımsattılar.
 
Yetkililer, kanunun çıkmasının ardından İçişleri Bakanlığının arşivindeki filmlerin Kültür Bakanlığına devredildiğini belirterek, bu kapsamda, Yılmaz Güney'in 28 filminin de bakanlık arşivlerine geçtiğini anlattılar.

Yetkililer, filmlerin kayıp olması gibi bir durumun söz konusu olmadığını, her şeyin kayıt altında tutulduğunu ve filmlerin asıl önemli olan negatif baskılarının da yapımcı firmalarda bulunduğunu bildirdiler.Bakanlığa filmlerin orijinallerinin gönderilmediğini, gelen film kopyalarının da gösterim amaçlı kullanılamayacağını anlatan yetkililer,
filmlerin denetim amaçlı, sadece mahkemeler ve telif hakları için belge niteliğinde tutulduğunu söylediler.