Çok uzun yıllar önce yaşanmış bir olayı paylaşmak istiyorum.
 
Isparta Senirkent’te 8 yaşında olan Attila isimli çocuk annesinin verdiği çökelek ve yufka ekmeğiyle yaklaşık 5 kilometre uzaklığındaki tarlaya yürüyecek gidecekti.
 
Annesi ona, çökelek ve yufka ekmeği vermişti. Yanında domates almasını da önermiş, o zamanın gümüş bir lirasını eline tutuşturmuştu.
 
Attila, elindeki örgü sepetin içindeki çökelek ve yufka ekmeğin yanına bir lirayı bırakmış ıslık çalarak hızlı adımlarla yürüdü. Elindeki sepeti sallarken mutluluğun tadını çıkarıyordu.
 
Domates almak için sebze satan dükkanın önüne geldiğinde örgü sepetin içine elini atarak bir lirayı aradı. Ancak, sepetin örgüleri arasından kayan gümüş bir liranın düştüğünü fark etti.
 
Kendini çok kötü hissetmişti. Düşürdüğü bir lirayı bulması gerekiyordu. Geldiği yoldan geriye döndü. Düşürdüğü madeni parayı bulma umuduyla 500 metre kadar geriye doğru yürüdü. Sonra tekrar ileriye giderek aramasını sürdürdü. İki kez aynı yolu gidip gelmişti, annesinin verdiği bir lirayı bulamamıştı.
 
Çaresizce ağladı, ağladı. Sonunda eve dönmeye karar verdi. Attila annesine bir lirayı kaybettiğini söylediğinde çok mahçup olmuştu. Annesi, ona sarıldı, üzülmemesini söyledi. 8 yaşındaki Attila,  o günü yaşamı boyunca hiç unutmadı!
 
Sevgili dostum Bilginer Attila Çerçi bugün 58 yaşında.  Elli yıl önce yaşadığı ve hiç unutamadığı bu anısını bana anlatırken, gözyaşlarına yine hakim olamadı.
 
Ona, neden ağladığını sormak ihtiyacı hissettim.
 
Polisin attığı kapsülle başından yaralanıp 269 gün sonra yaşamını yitiren 14 yaşındaki Berkin’i hatırlamıştı.
 
“Ben” dedi, “ Sekiz yaşında iken başımdan geçen o olayı, kaybettiğim o bir lirayı hiç unutmadım. Yaşam boyu da unutmayacağım. Ama, annesi hasta olduğu için ekmek almaya giderken kimliği bir türlü saptanamayan gaz kapsülüyle yaşamını yitiren Berkin’in acısını da ne annesi, ne babası, ne de Türk Milleti asla ama asla unutmayacak! O nedenle duygularımı frenleyemiyorum.”
 
Anlattıklarını dinlerken, ben de kendimi tutamadım. Birlikte ağlamaya başladık. Sevgili Berkin’e,Burakcan’a,  gezi olaylarında yaşamını yitiren genç fidanlara…
 
Yeter artık, diyorum. Burakcan’ın babası Halik Karamanoğlu’nun dediklerine içtenlikle katılıyorum.
 
Biz, hep beraber Türk Milletiyiz. Vatanımız tek. Gençlerimizi yok etmeye, geleceğimizi karartmaya kimsenin hakkı yok!
 
Berkin ve Burakcan’ın ailelerine ve Türk Milletine başsağlığı diliyorum. Mekanları cennet olsun…
 
Mini Yorum: Egemen Bağış ve sözüm ona Sağlık Bakanı olan Mehmet Müezzinoğlu… Siz ikiniz,  “seviyesizliğin çirkin örnekleri” olarak siyasi tarihe geçtiniz. Yazıklar olsun!