Günün Haberleri   |   Giriş sayfam yap   |   Favorilere ekle   |   Künye   |   İletişim   |   Sitene haber ekle


 
DOLAR
32,7811
EURO
35,1076
IMKB
10.471,000
ALTIN
2.452,250
 
Hava Durumu ANKARA
16 / 30 C°
Değiştir
 
     
 
Medya Spot Google
 
 
 Ana Sayfa  Gündem   Ekonomi   Dünya   Yaşam   Medya   Spor   Magazin   Polis Adliye 
 
BANA GELECEĞİMİ GERİ VERİN..! SUÇUM NEYDİ BENİM.?
 Deniz Özgür 10 Haziran 2011 Cuma  
Ankara'ya toplanıp gelmiş bir grup genç, bu günlerde, Yüksel Caddesi-Sakarya Caddesi-Bakanlıklar-T.B.M.M arasında koşuşturup duruyor. Ve daha fazla ne yapabiliriz? Basına nasıl ulaşırız? Kimi bulsak, kime derdimizi anlatsak diye bir kişiye fazladan seslerini duyurma çabasıyla telaş içinde çalışıyor. Neden mi? Öğrenci Affı için.. Bir çoğu Ankara dışından gelmiş. Ve hepsinin ayrı bir hikayesi var aslında. Hani af isteyen öğrenciye ilk yapıştırılan etiket "tembelliktir" ya nedense.. Meltem'den dinlediklerimi toparlayanca görüyorum ki önyargıdan uzaklaşınca durum biraz farklı. İstisnalar kaideyi bozmaz elbet. Af bekleyen 800 bin öğrenci var deniliyor. Elbette 800 bin öğrencinin içinde tembellikten ilişiği kesilenlerde vardır. Hatta belki çoğunluğu da oluşturuyor olabilirler. O kadar derin araştırmalarım ve istatistik verilerim yok elimde. Ama gördüğüm şu ki af çıkarılması için çabalayan öğrenciler içinde tembeller yok, sanırım onlar aynı tembellikle sadece bekliyor. Bekleyip, görelim belki çıkar, belki bu kez biter mantığıyla.. Diğerleri ise çabalıyor. Ankara'da ulaşabilecekleri her yere ulaşmaya çalışarak. Meltem'den dinliyorum hikayesini; Yatay geçişle ( yatay geçiş için belli bir ortalamayı yakalayacak başarıda olmanız gerekir, yani tembellik kaldırmaz bir durumdur hatırlatayım ) memleketine aldırmış kaydını. Memleketine döndüğünde beklemediği süprizler karşılamış O'nu, babasının iflasını öğrenmiş ilk önce.. Sonrasında kayıt için gerekli harç parasını bile yatırmakta zorlandığı zamanları olmuş. "Kaydın son günü diyor. Öğleden sonra saat 13 civarı, yürüyorum caddelerde ama ne yapacağımı bilmiyorum, para bekliyorum ayarlamaya çalışıyor bizimkiler, yetişemezsem yapacak birşey yok bir yandan ağlıyor, bir yandan yürüyorum. Neyse telefon çalıyor bulunmuş para, koşarak yetiştiriyorum kaydımı".. O dönem maddi anlamda kurtarmış kendini Meltem ve ondan sonra ki dönemlerde de birşekilde bu hep böyle seyretmiş.. Tabi psikolojisi de derslerini etkilemeye başlamış. Uzamış okul, yinede son senesinde artık.. son sınıf öğrenci olarak son hamlede bitiririm derken, farklı bir şey getirip koymuş hayat önüne.. Hayat'ın getirdiği en kötü süprizlerden biri olmuş onun için. Annesine kanser teşhisi koyulmuş Meltem'in.. Birden ölüme meydan okuyuş başlamış yaşamının içinde...Annesi ile de tanıştım, kızına destek olmak için uğraşıyor hastaneden arta kalan zamanlarında, hayata şen kahkahalarıyla devam ediyor, gördüğüm en güzel insanlardan biri. Ve en büyük dileği bu aralar Meltem'in okuluna döndüğünü görebilmek.. Evet Meltem yatay geçişle sağladığı başarıyı, karşılaştığı kötü süprizlerle başarısızlıkla sonuçlandırmış biri.. Ama sanırım tembel demek fazla acımasızca.. Gülerek devam ediyor Meltem.. "Deniz Abla, bugün standa bir teyze yaklaştı, önce bir uzandı ne yaptığımızı anlamaya çalıştı sonra da kaldırdı ellerini tembeller sizi diye bağıra bağıra konuşmaya başladı. Anne- babalarımız bizi ne zor şartlarda okutuyormuş, biz bir okulu bile bitiremiyormuşuz. Aslında "teyze annem için istiyorum dönmeyi, bir an önce çıksın af diye çabalamam bundan" demek istedim ama sustum diyor.. Evet özetle; Meltem'in hikayesi bu.. Bunun gibi çok hayat ve çok hikaye var aralarında. Masrafları karşılayamadığı için maddi nedenlerle ilişiği kesilenler, sevdiklerinin kaybıyla yaşadıkları buhranları ve yaşanan travmaları kaldırmakta zorlananlar ve bunun sonucu ardı sıra gelen başarısızlıklar. Sağlık problemleri nedeni ile okuldan ayrı kalmak zorunda kalanlar...Sistemin azizliğine uğrayanlar.. Ve daha bir çok neden.. Af için çabalayan öğrencilerin kurduğu internet sitesine göz atıyorum. Bir başlık çarpıyor gözüme "BANA GELECEĞİMİ GERİ VERİN, SUÇUM NEYDİ BENİM" yazıyor.. Aslında bu cümle herşeyi anlatmaya yetiyor.. Bu ülkede ne aflar çıkmıştır.. Çıkarılmıştır. Adam öldürmekten hapse giren afla çıkıp öldürmeye kaldığı yerden devam eden....Ve afla çıktığı yere aynı suçla dönen... Hatırlar mısın genç bir öğretmene tecavüz eden ve öldürüp bırakan, yine afla çıkandı, günlece genç öğretmenin annesinin feryadları yansımıştı ekrana.. Şimdi bu gençlere bakarken bir kez daha düşünüyorum ben.. Af kimin için olmalı? Ve okuduğum cümleyi, çığlığa dönüştürüyor beynim; "BANA GELECEĞİMİ GERİ VERİN, SUÇUM NEYDİ BENİM" 25.11.2007 [email protected]
Yazdır   Önceki sayfa   Sayfa başına git  
  Toplam yorum 0   Onay bekleyen 0  


Yorumunuz editörlerimiz tarafından incelendikten sonra yayınlanacaktır.
 

Bu yazı henüz yorumlanmamış...


 Yazarın Diğer Yazıları
 
  ÇOK OKUNANLAR
  YAZARLAR

 
EMİN VAROL
 
GAZETEC? ACI S?YLER !

 
Ercan Deva
 
Hatalar Zinciri ve Ortak Akıl

 
MURAT ŞAHİN
 
Matematik Ucuzlugu

 
Cahit Saraçoğlu
 
100 Milyar Liralık Destek Alacaklar
  ÇOK YORUMLANANLAR
  ANKET
Ekrem İmamoğlu CHP Genel Başkanı Olmalı mı?
Evet
Hayır
İlgilenmiyorum
 Sonuçları göster   
 
 
RSS

Add to Google
Medya Spot'ta yayınlanan her türlü yazı ve haber kaynak belirtilmeden kullanılamaz.  Sayfalarımızda kaynak belirtilerek yayınlanan haberler ilgili kaynağa aittir ve bu haberlerin kopyalanması durumunda, tüm sorumluluk kopyalayan kişi / kuruma ait olacaktır. Başka kaynak veya gazeteden alıntı yazarlar ve site yazarlarına ait yazılardan dolayı Medya Spot sorumlu tutulamaz.