Dünya dönüp dururken hepimiz asılı kalmış yörüngesine, değişimden payımıza düştüğü kadar nasiplenmişiz.
Ve bunca değişime rağmen yıllardır değişmek bilmeyen bir terör lanetine de sıkışmış kalmışız.
Gözümüzü güne İzmir’deki saldırı ile açtık. Yine şehit, yine yaralılar.. Çözümü ertelendikçe, sorunu büyüyen bir lanettir terör.. Aklımın kanayan yerinden izliyorum her seferinde insanı, insana kırdıran bu süreci. Teröre dur demek için ne yapılması gerekiyorsa, yapılsın istiyorum artık. Anaların yüreğini dağlayan bu ateşi söndürmek gerek.. Doğru siyaset mi yapmalı, insan-ı kamile mi varmalı yoksa karanlık kuyumuzdan çıkıp dünyaya başka bir gözle mi bakmalı? Neyse ne ama herkes kendi payına düşeni yapmalı.. Terör denen laneti sadece kınamak bunca yıldır yetmedi, çözüm getirmedi. Bu saatten sonrada yetmez, yetmeyecek.. Hepimiz sağduyulu olmalı, acımızı yaşarken acımızı unutturacak acılardan geçmemek için artık olayların sonuçları üzerine kafa yorduğumuz kadar sebepleri üzerine de  düşünmeye başlamalıyız. Ve artık çözüme ulaşmalıyız.
 Güne uyanırken aydınlık bir dünyaya değişmeli sabahımız…
 Bir sabah uyanmalıyız;
 Gök mavi olmalı…
 Kahvaltı soframızda anamız, babamız, gardaşlarımız, eşimiz, çocuklarımız, dostlarımız oturmalıyız bir demli çayda “günaydın”la
 Ama gün gerçekten aydın olmalı…
 Yediğimiz lokmalar boğazımızda düğüm düğüm kalmamalı
 Haberlerde kan kokusu olmamalı…
 Hiçbir çocuk savaşın esiri olmamalı
 “Açlık,
 Ölüm
 Savaş
 Terör” lugatımızdan çıkmalı…
 Şiddetin her türlüsü son bulmalı…
 Gök mavi olmalı…
İnsanların dili, dini, mezhebi ne olursa olsun Bir’(lik) ve beraberlik olmalı…
Gün aydın
İnsan aydınlanmış olmalı…
Masamızda bir demli çay
İlla ki sevdiklerimizde olmalı…..
 ************
 Bir sabah güneş aydınlık bir dünyaya doğmalı…
 Aydınım diyenlerin ihaneti ise son bulmuş olmalı……

09.08.2012
[email protected]