Taklit pazarı diyebileceğimiz çok katlı binaların koridorlarında gezerken duyduğumuz “Arkadaş, saat, inci, iyi çakma” sözlerinden, pazarlık sırasında fiyat söyledikten sonra “Sen söyle” demelerinden anladım ki bu pazarların en iyi müşterileri Türkler. Üstelik, en iyi pazarlıkçılar da 1200 yuan denilen bir ürünü 150 yuana almak isteyen ve 200’den bir yuan yukarı çıkmayan Türkler... Çinliler bunu da biliyor olmalı ki Türklerle pazarlığı daha uçuk fiyatlarla açıyordu.
CHP’nin Çin seyahatinde, Kılıçdaroğlu ve resmi heyetindeki milletvekilleri dışında kalan herkes, sıkı pazarlıklarla bol miktarda saat, inci, ipek yorgan, elektronik eşya, çanta ve onları taşımada kullanılacak bavul satın aldılar. Haliyle tek bavulla gelenler arasında üç bavulla dönmek durumunda kalanlar oldu. Haliyle bavul sayısı dönüşte neredeyse iki katına çıktı.
Urumçi’den Ankara’ya doğru yola çıkmaya hazırlanırken pilot rotayı Trabzon olarak açıkladı. Bir süre sonra koridorda, “o kadar bavul var ki uçak yakıt ihtiyacının tamamını alamadı, bu yüzden Ankara’ya ulaşamayacak ve Trabzon’a inecek” söylentisi yayıldı. Kılıçdaroğlu da “Sizin yüzünüzden” diye gazetecilerle ve işadamlarıyla dalga geçmeyi ihmal etmedi. Oysa uçakta 80 koltuk boştu ve alınan fazla bavullar 80 boş koltuğa oturabilecek olası yolcuların ağırlığının yarısı kadar bile değildi. Nitekim gerçek havada ortaya çıktı. Uçağa, alabileceği benzinin tamamı alınmıştı. Ancak menzili 7 saat kadardı; rüzgâr ve ısı gibi faktörlerin olumsuz olması durumunda bu 6 saate kadar düşebiliyordu. Urumçi-Ankara uçuşu da 6,5 saatti. Pilot da Azerbaycan semalarındayken rüzgâr ve ısının beklendiğinden iyi seyrettiğini, bu yüzden Ankara’ya inmenin mümkün olacağını anons etti.
Tabii iş işten geçmişti. Bir bavulla gidip bir bavulla dönen biri olarak, uçaktan iner inmez, SMS, e-mail, Twitter aracılığıyla en az 10 kişiden “Bavullar için havaalanına kamyon göndereyim mi” mesajları almıştım. Çok önemli ve sonuçları itibariyle çok başarılı bir ziyaret, koridor dedikodusundan çıkan bir bavul hikâyesiyle canlı tutulmaya çalışılan ‘çakma’ bir ‘Sakar CHP’ imajına kurban gitmişti.