Sansür krizinin ardından Ayça Varlıer suskunluğunu bozdu ve Sözcü’ye konuştu.

İşte o röportaj;

TRT ile aran­da ne­ler ya­şan­dı?
Ben prog­ra­ma çık­ma­dan 15 da­ki­ka ön­ce ku­li­se gel­di­ler ve ‘Şu­nu giy­me­se­niz­’ gibi bir yo­rum­da bu­lun­du­lar.

Na­sıl­dı ki kı­ya­fe­tin?
Nor­mal­di. Ya­ni ba­na gö­re nor­mal­di. Ben za­ten bir dev­let ka­na­lı­na git­ti­ği­min bi­lin­ciy­le ha­zır­lı­ğı­mı yap­mış­tım.

Kim uyar­dı se­ni?
Prog­ram­da gö­rev­li olan ar­ka­daş­lar ‘Böy­le bir uy­gu­la­ma­’ var di­ye uyar­dı­lar ama on­lar da çok te­dir­gin­di. So­nuç­ta can­lı ya­yın ve ya­yı­na 15 da­ki­ka var. Na­sıl bir tep­ki ve­re­ce­ği­mi bi­le­me­di­ler.

Sen ne yap­tın?
İn­san­la­rı zor du­rum­da bı­rak­ma­mak için ya­yı­na çık­tım. So­nuç­ta adı­mı anons et­miş­ler­di. Dö­nüp git­mek, ba­na ya­kış­maz­dı. Ama ba­na bir haf­ta ön­ce söy­le­se­ler­di ben­ de otu­rup dü­şü­nür­düm. Za­ten prog­ram­dan son­ra da da­ya­na­ma­dım ve twit­te­r’­a ko­nuy­la il­gi­li bir ya­zı yaz­dım..

Kız­dın mı?
Gül­düm. Olay çok tra­ji­ko­mik gel­di. Za­ten yaz­dı­ğım şey­de de ko­mik bir ifa­de kul­lan­dım.
Dı­şa­rı­dan na­sıl tep­ki­ler al­dın?
Fik­ri­mi açık­ca söy­le­di­ğim için yol­da önü­mü ke­sip be­ni teb­rik eden in­san­lar bi­le var. Ama ben bu­na da çok şa­şı­rı­yo­rum.

İn­san­la­rın epey il­gi­si­ni çek­ti ya­ni…

Evet… Ga­li­ba ba­zı in­san­lar çok dol­muş­lar­dı ve ben yaz­dık­la­rım­la in­san­la­rın da ra­hat­la­ma­sı­nı sağ­la­dım. Ama ben hiç bek­le­mi­yor­dum ola­yın bu ka­dar bü­yü­ye­ce­ği­ni. Mec­lis gün­de­mi­ne bi­le ta­şın­mış, şa­şır­dım.

Ne­den?
Çün­kü be­nim kim­sey­le bir der­dim yok. Ben sa­de­ce olan bir şe­yi açık­ça ifa­de et­tim. Bir bi­rey ola­rak fik­ri­mi söy­le­dim. Her­kes de söy­le­ye­bi­lir.
Pe­ki bu olay­dan son­ra TRT’­den her­han­gi bir tep­ki al­dın mı?
Ha­yır hiç­bir­ şey al­ma­dım. As­lın­da ben bu ko­nu bi­r an ön­ce ka­pan­sın unu­tul­sun is­ti­yo­rum.
Beh­zat Ç.’de be­ni ye­rin di­bi­ne sok­tu­lar

Amerika’yı öz­lü­yor mu­sun?
Ça­lış­ma şart­la­rı­nı çok öz­lü­yo­rum. Di­zi sek­tö­rün­de bi­le biz­den yüz­yıl ile­ri­de bir ya­pı­lan­ma var. Özel­lik­le ça­lış­ma şart­la­rı­na bak­tı­ğın za­man biz 5. dün­ya ül­ke­si gi­bi­yiz. Kim gün­de 20 sa­at ça­lı­şa­bi­lir, hem de haf­ta­nın her gü­nü.

Ne yap­mak ge­rek?
Bu­nun bir sek­tör ve en­düs­tri ha­li­ne ge­le­bil­me­si için bu şart­la­rın de­ğiş­me­si ge­re­kir. Ama biz ne ka­dar da iti­raz et­sek şart­lar an­cak dev­le­tin yar­dı­mıy­la dü­ze­lir.
Di­zi­ler­den ko­nu açı­lın­ca sen de bir­çok di­zide rol al­dın. En son Beh­zat Ç’­de oy­na­dın de­ğil mi?
Beh­zat Ç’­den pek zevk al­ma­dım, ro­lü­mü sev­me­dim. Baş­lar­da iyiy­di ama son­ra ak­ma­dı ro­lüm.

Ne­den?
Çün­kü be­ni ve ka­rak­te­ri ye­rin di­bi­ne sok­tu­lar. Be­nim de inan­ma­dı­ğım bir rol­dü. Ba­na ders ol­du.

Ün­lü oyun­cu yak­la­şık bir ay ön­ce bir de ka­set çı­kar­dı… İs­mi Elif. Hiç kul­lan­ma­dı­ğı gö­bek adı­nı ilk ka­se­ti­ne ko­ya­rak an­ne ba­ba­sı­nın da gön­lü­nü al­mak is­ti­yor.

Peki ne­re­den ak­lı­na gel­di ka­set çı­kar­mak?
Hep ak­lım­day­dı. Ben sa­nat­çı­yım şar­kı da söy­le­rim, dans da ede­rim. Tür­ki­ye­’de ne­den­se bir oyun­cu­nun şar­kı söy­le­me­si­ne çok şa­şı­rı-­yor­lar. Bu çok nor­mal bir du­rum.

kaynak:http://www.medyaradar.com/haber/magazin-96781/ayca-varlierden-trt-sansurune-isyan.html