|
|
HAKAN GENCE/HÜRRİYET Geçen hafta Instagram’dan yaptığı canlı yayın 3 milyon izleyiciye ulaşarak rekor kırdı. Sunuculuğunu da üstlendiği ‘Survivor’ ekranın reytingi en yüksek programlarından. Televizyonculuktaki başarısı ülke sınırını aşmıştı, şimdi de futbol takımı satın alarak çalışma alanını çeşitlendiriyor. Aslında hep göz önünde ama karakterine ve hayatına dair merakımız hiç bitmiyor. Attığı her adım, kurduğu her cümle haber olan Acun Ilıcalı’yla konuştuk. Başarılı, varlıklı, güçlü bir adamsınız. Seveniniz de çok. Nasıldır Acun Ilıcalı olmak? Dünyadaki en zevkli mesleklerden birini yapıyorum. İş hayatım tatilde geçirdiğim vakitten daha eğlenceli. Nasıl yani? Eğlence programı üretiyorum, kendim de eğleniyorum. Kışın Karayipler’de çalışmam, yazın Çeşme’de ve Bodrum’da yeni projeler üretmem gerekiyor. Sonbaharda ‘O Ses Türkiye’deyim. Solumda Türkiye’nin çok önemli sesleri, sağımda en iyi yetenekleri... Onların yaptığı müziği dinliyorum... Bir şeyler bu boyutta yolunda gidebilir mi? Aslında çok saçma bir durum var. O zaman gerçekten hayat size güzel... Yok. Aslında biliyor musun bunların yanında ben birkaç organı alınmış biri gibiyim. Neden? 20 yaşımda annemi ve babamı kaybettim. Şu an yaşadığım mutluluğun annem ve babam hayattayken 10 kat fazlasını yaşıyordum. Onların kaybından sonra hayatta alacağım zevklerin hepsi eksik kaldı. Fiziksel engelli
Onu Dominik’te ancak gece yarısı yakalayabiliyorum. Karşımda ekranda göründüğü gibi sıcak bir adam var. Uzun zamandır işin patronu olduğu halde hâlâ neredeyse nefes almadan çalışmasını, “Normal bir insan olmadığım kesin” diye açıklıyor, “Köşeye çekilirsem bu kadar eğlenemem” diye de ekliyor. Herkesin özendiği hayatını başa sardığımızdaysa karanlık günlerini anmadan edemiyor: “Hayatımın 25 yaşına kadar olan bölümünde 10 bin insanda ancak bir kişinin yaşayacağı zorluk ve acıları yaşayıp bu noktaya geldim.” Acun Ilıcalı’yla ona “Aslında ben gerçek bir survivor’ım” dedirten hayat hikâyesinden geçen hafta kırdığı dünya rekoruna ve merak edilen yanlarına uzanan derin bir sohbete oturuyoruz.