İlk kitap, Hatay depreminden sonra Arış’ın kalbinden kopup gelen acı dolu mısraları bir araya getiren “Yıkımlar Arasında”.

Depremin karanlık ve sessiz sokaklarında yankılanan çığlıklar, yerle bir olan hayatlar, umutları enkaza gömen travmalar bu şiirlerde hayat buluyor.

Arış, kayıpların ağır yükünü, göçük altında kalan anıların ve bir daha asla aynı olmayacak hayatların hüznünü, titreyen kelimelerle işliyor. Her dize, sadece yıkılan binaları değil, insanların iç dünyalarındaki paramparça olmuşluğu hissettiriyor. Bu kitap, felaketin ardından sadece acıyı değil, o acının içinde kaybolan insanları ve onların ruhlarında bıraktığı derin yaraları da okura sunuyor.

Kayıp Seslerin İzinde, 18 Yıllık Emek

İkinci eser ise Arış’ın tam 18 yıldır süren titiz bir çalışmanın ürünü: "Hatay Arapçası: Kayıp Seslerin İzinde".

Bu eser, Arış’ın Hatay’ın unutulmaya yüz tutmuş diline ve kültürüne duyduğu derin bağlılığın bir sonucu. Yıllar boyunca köy köy dolaşıp, Hatay Arapçası’nı konuşan insanlarla yaptığı röportajlar, toprakla harmanlanmış şarkılar, ninniler, atasözleri ve deyimlerle dolu bu derleme, bir kültürün sesini geleceğe taşıyor. Her sayfada, binlerce yıllık birikimiyle konuşan kadim bir dilin yankılarını bulacaksınız. Arış, bu eseriyle yalnızca dilin değil, insanlığın da unutulmaması gereken değerlerini gözler önüne seriyor.

Bu iki eser, Yuşa Arış’ın hem yıkımları hem de yok olup gitmek üzere olan bir kültürü derin bir duyarlılıkla işlediği, okurun ruhunda iz bırakacak eserler olarak edebiyat dünyasında yerini alıyor. Arış, yalnızca yazdıklarıyla değil, taşıdığı duyguyla da okurlarını büyülemeye devam ediyor.

Arış'ın derleme eserleri yurtiçinden ve yurtdışından pek çok akademik makalede de yer aldı.

Kitaptan iki şiir

TAŞLAR

Cenazeleri izliyorum artık

Mezar taşlarını

Taşlardaki yazıları

Taşsız mezarları

Adları sanları baştan terk edilmiş

Bu deprem

Kayıpları aramayı mezarlardan

Mezarlardan başlatıyor ama

Toplu mezarlar

Birer leş gibi kurtulunan tenleri

Kimler öldü kimler yaşıyoru çoktan geçti

Geçmeyen bir yıkım acısı her yeri sarmış kaplamış

Apartmanlar yıkılıyor ardı sıra

Sıra sıra evleri yaşayanların ölenlerin

İş makinelerinin sesleri ve göğü kaplayan tozlar

Deprem tozları artık

Asbestli nefesler, şehirler köyler boyu

Yeşilli denizli kaç kişiyle

Kaç kez yıkılan kentlerim.

*21 METREKARE

Sen bana bir fincan çevir

Ben sana fal bakayım

İçinde tel tel beklenti

Eksikler ve hüzün

Dağları gömen bulutlar

Olsa da dinse umutlar

Yeşil uzun yollar

Ve bir sürü iyi kötü yaşanan

Sen bana bir fincan çevir

Ben sana bir deprem anlatayım

Yıkılmış, yarı yıkık, yıkılacak binalar

Konteynıra gelin giden kızlar

21 metrekareye1

 özenen çadırdalar

Bir su bir ışık bir de yemek

Bin bir konfordan temel gereksinimlere eksilmek

Bin bir yükten en yalına incelmek

Okullar açılacak çocuklar

Binaya mı barakaya mı çadıra mı?

Merakla bekleniyor yaralı ve hasta

Sapasağlam ve hayatta

Karavanada, çadırda, mutfakta

Bir fal ülkesi gibi düşsel

Bir fala baktırır gibi gerçek

Bu yıllar ağır geçecek

(1.Standart konteyner ebat) Yuşa Arış