Bugün de devam ediyor.

Adalet ve Kalkınma Partisi’nin kurulmasına yaklaşık bir ay var. Tayyip Erdoğan yanında bağımsız milletvekilleri Abdullah Gül ve Meral Akşener’le birlikte Antalya Korkuteli’deki Yörük şenliğine katılır ve şu cümleleri kurar: “Herkes ırkıyla, diniyle bölgesiyle övünebilir. Ama diğerini hor göremez. Biz yeni oluşumda, Türkiyelilik bilincini geliştireceğiz. (16 Temmuz 2001)”

AKP iktidar oldu ve çok tartışma yaratan bir rapora imza attı.

1 Aralık 2004’te Başbakanlık İnsan Hakları Danışma Kurulu’nun, ‘’Azınlık Hakları ve Kültürel Haklar Çalışma Grubu’’ başlıklı raporunda “Türkiyelilik” kavramı öne çıkarılıyordu: “Üst kimlik olarak Türkiyelilik kavramının ülke bütünlüğü üzerinde uygulanabilir tek bir hukuk sisteminin mevcudiyetini zedelemesi bir yana, farklılıkları birleştirici yönü ağır basmaktadır.”

Bu tartışmaların temelinde de Anayasa’nın 66’ncı maddesi vardı: “Türk Devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türktür.”

Ancak AKP’nin kurucu kadrosu da “Türkiyeliliği” savunuyordu.

Türkiye’nin 12. Cumhurbaşkanı sıfatıyla balkona çıkan Tayyip Erdoğan da net konuşmuştu: “Hepimiz aynı ecdadın, aynı kültürün ve aynı medeniyetin, aynı tarihin evlatlarıyız. Türk, Kürt, Arap, Laz, Gürcü, Boşnak, Çerkez, Roman, Pomak’tan önce, Rum, Ermeni’den önce Türkiyeli vardır. (11 Ağustos 2014)”

Bugün de “liberal-sol” ya da “etnikçi” bakan kafa “Türk yok Türkiyeli var” demiyor mu? Neden bu konu üzerinde yoğunlaştım? Açayım.

***

Son dönemde “Terörsüz Türkiye” süreciyle birlikte başlayan tartışmalar üzerine sorulmuş:

“Sizce, Türkiye Cumhuriyeti Devleti vatandaşlık tanımı ‘Türk vatandaşı’ mı yoksa ‘Türkiyeli’ şeklinde mi olmalıdır?”

Cevaplara bakalım.

Türkiye Cumhuriyeti Devleti vatandaşlık tanımı olarak “Türk vatandaşı” şeklinde olması gerektiğini belirtenlerin oranı yüzde 79.6, “Türkiyeli” şeklinde olması gerektiğini belirtenlerin oranı yüzde 18.2. Fikir belirtmeyenlerin oranı ise yüzde 2.2.

Demek ki; Türkiye’nin yüzde 80’i “Türk vatandaşı” tanımını destekliyor ki bu bakış “ırkçı” değil mensubiyet!