Kendisi de  güneydoğu gazilerinden olan ve üsteğmen rütbesinde iken ordudan ayrılan Hakan  Evrensel'in "Yer Eksi İki" adlı romanında anlattığı gerçek kahramanlardan
 biridir.Görevi gereği yerinden ayrılmadan saatlerce buzlu suda kaldığından  ayaklarından sakatlanmış ve zorunlu olarak malulen emekli edilmiştir. Kendisiyle ilgili bu bilgiyi de Hakan Evrensel vermiştir; çünkü övünmeyi ve
 yaptıklarını anlatmayı sevmeyen yüksek bir karaktere sahiptir. Halen yürüme  güçlüğü çekmektedir.Yazıları Yeni Hayat dergisinde yayımlanmaktadır.
Aşağıdaki yazısı Yeni Hayat Dergisinde yer alan bir yazıdır. 
 
 
ŞEMDİNLİ’Yİ BİLEN VAR MI? /

Şemdinli’yi bileniniz var mı? Hiç
 gitmişliğiniz, Otuz iki virajları aşıp, Kaymakam çeşmenin soğuk suyunu hiç içmişliğiniz var mı? Her sabah uyandığınızda size merhaba diyen Efkâr
tepeyi, Gomane tepeyi gezdiniz mi karış, karış? Mayına basan aracın içinden, tam on dört metre uzağa fırlayan bir arkadaşınız oldu mu sizin? “Yenge vallahi az önce  yanımda oturuyordu, şimdi dışarı çıktı” diye yalan söylediniz mi
karısına?  Dükkânına 
girip alışveriş yaptınız mı bir esnafın?Gomane tepenin zirvesinden, içinde  eşinizin, çocuğunuzun bulunduğu lojmana doğru yanarak gidip evinizin
duvarında  patlayan RPG-7’leri izlediniz mi siz?Ama yine de bulunduğunuz görev yerini terk
 etmeden, acaba öldüler mi, yaralandılar mı, diye sabaha kadar hiçbir haber  alamadan beklediniz mi?“Ben bu insanlar rahat uyusun diye buradayım,ama neden
 benim aileme saldırıyorlar” diye düşündünüz mü hiç.Evinizin
roketlendiği   mahalleden ve hatta roketin atıldığı, makineli tüfeğin yanı başında çalıştığı
 evin sakinlerinden, ”vallahi biz bir şey görmedik” dediklerini
duydunuz mu  kulaklarınızla?Her şeye rağmen deyip görevinize devam ettiniz mi? O  patlamalardan dolayı yıllardır psikolojik tedavi gören bir çocuğunuz veya  çocuğu bu yüzden tedavi gören bir tanıdığınız oldu mu? Hiç böyle bir baba’nın
 veya Anne’nin yüz  ifadesini gördünüz mü?Tabancanızı evinizde bırakıp “ bir şey olursa, eve
 girmeye çalışırlarsa gerekeni yap, son iki mermiyi de kendinize ayır, ellerine sağ geçme” diyerek her defasında eşinizle helalleşip çıktınız mı evden, ya da
 böyle bir tanıdığınız oldu mu?Sürekli telsiz anonslarını dinlediği için, ilk  kurduğu cümle “ atışlar normal” olan bir çocuğunuz oldu mu sizin?Lojman’ın  emniyetini sağlayan silahlı nöbetçilerin yanında mı oynadı çocuklarınız ve
 uzaktan dahi gelse, her silah sesinde o çocukların evlere, mevzilere nasıl  koşturduğunu, koşarken düşenlerin nasıl yerlerde sürüklendiğini, nasıl  hıçkırarak ağladıklarını gördünüz mü hiç?Bu gün yaşanan olayların, ilk olduğunu
 mu sanıyorsunuz?Bunları yapmadı ve yaşamadıysanız eğer, orası hakkında  bildiklerinizin hiç bir kıymeti harbiyesi yoktur efendiler. Affedersiniz bu  kadar net konuşmak istemezdim 
ama ne yazık ki sabrım tükendi artık.Siz oturduğunuz ceylan derisi koltuklarda  belki farkında değilsiniz, belki de umurunuzda değil ama orada görev yapan insanların öncelik sıralarında, ailelerinden önce vatanları geliyor,yeminleri
geliyor. İşte bu yüzden mevzilerini terk edip ailelerinin yanına
koşmuyorlar. Biz de onun için koşmadık zamanında görevimizi bırakarak. Yüreğimiz titreyerek
 bekledik ama görevimizin başında, dağda, hudutta bekledik efendiler,görevimiz
 bitene kadar bekledik. Bu insanlar tüm bunlara vatanları için, üstüne el koyup
 yemin ettikleri bayrakları için katlanıyorlar, sizin başınızın üzerindeki, ama nasıl sağlandığını bile bilmediğiniz “egemenlik
örtüsü”’nün bekası için  katlanıyorlar.Peki, onlar bu şartlar altında görev yaparken siz veya sizden  öncekiler bu fedakârlıklara liyakat gösterebilmek için, geçmişte ne yaptınız,
 Şimdi ne yapıyorsunuz?Anıtlaştırılan terörist mezarlarının hesabını mı soruyorsunuz?O  cenaze araçlarının görevlendirme emrinde kimlerin imzasının olduğunu mu araştırdınız?Başbakana güç gösterisi yaparak “uçaklardan ve validen  hoşlanmadık, ayrıca dağdakilerden vazgeçmeyiz” diyenlere mi hesap
sordunuz.
yoksa?Ya bütün kutsal değerlerimize söverek ayaklanan kalabalıklar, onlara
 devlet’in varlığını mı hissettirdiniz?Baldırı çıplak peşmergelerden
tutun da,  Danimarkalısından, Hollandalısından, Rum’undan duyduğunuz her türlü hakaret ve
aşağılamaya cevap mı verdiniz?Roj TV muhabirlerinin nasıl olup ta olaylardan 3  dakika sonra canlı yayın yaptığını mı buldunuz? Bir el bombasının nasıl olup ta  o kadar hasar meydana getirdiğini mi, Almanya ile yapılan telefon konuşmasını
 mı, o kalabalığın nasıl bir anda örgütlendiğini mi, araştırdınız?Arabası  parçalanarak yakıldıktan sonra, şerefsizce ve insafsızca dövülerek komaya sokulan uzman çavuşu mu, evi kurşunlanan polisi mi, okulunda tartaklanıp  kovalanan asker çocuklarını mı, araştırdınız?Bütün bu eylemleri kimin  planladığını ya da organizasyonu kimin veya kimlerin yaptığını mı, o gün
halkı  sürüsünü idare eden bir çoban maharetiyle kimlerin idare ettiğini mi  araştırdınız?Hayır, bunların hiçbirisini yapmadınız. Siz ne yaptınız peki?Sizin  farkında bile olmadığınız değerler için orada görev yapan bir astsubay ve bir
uzman çavuş bulup, sonra bütün aydıncıklar, sağduyucular, mozaikçiler, üst  kimliği, yan kimliği, alt kimliği olanlar ve hatta kimliksizler, sonra dalkavuklar, sendikacılar, susurluk paranoidleri, Soroscular, hülasa ne idüğü
 belirsiz, ne kadar adam varsa etrafınızda, bila istisna topunuz bir koro  nizamında toplanıp, koroyu kimin yönettiğine bile 
bakmadan-ki ben bundan emin değilim- “ Vurun Kahpeye” konseri verdiniz. Yanlış
 şarkıyı çalıyordunuz ama çaldınız, sesler, akortlar, notalar hep bozuktu ama yinede çaldınız, orkestra şefi, “müzik” demişti nasılsa.Şimdi
yapılan  araştırmalar neticesinde şu anda bile kuvvetle muhtemel olan sonuç çıkarsa ki
 bu sonuç, olayların altından terör örgütü ve onunla beraber bazı gizli servislerin çıkmasından doğacak sonuçtur, o vakit ne yapacaksınız?Allanıp  pullanıp önüne çıkarak tek, tek arzı endam ettiğiniz o basına(!) bu defa ne söyleyeceksiniz? Acaba yapacağınız hangi açıklama ile durumu kurtarmaya çalışacaksınız?Bir açıklamanız var mı efendiler? Daha doğrusu bir “B” planınız  var mı?Ama bana sorarsanız, sizin minik kafalarınızı böyle şeylerle yormanıza
 gerek de yok zaten. Zira sizin adınıza orkestra şefi düşünür, besteler, önünüze koyar ve size de yine 
icra-i sanat etmek kalır ki bu, yani başkalarının bestelerini okumak zaten  sizin en iyi yaptığınız şey değil midir? Ne demişler “gözlerimi
kaparım,  vazifemi yaparım”.Yapın efendiler; vazifenizi yapın, hem de gözünüz kapalı
 yapın. Açarsanız gözünüzü belki Türk Bayrağına sarılı tabutları görürsünüz, ağlayan ailelerini, yetim çocuklarını görürsünüz de vicdanınız depreşir,
 vazifeniz yarım kalır. Sonra ne der Avrupalı, değil mi?Hatta bakın ne  diyeceğim, asın gitsin o astsubayla uzman çavuş’u, Şemdinli’yi,Yüksekova’yı,  Hakkâri’yi de belediye başkanlarına teslim edin, seçilmiştir nihayet atanmış
 değil. Öyle Vali’ye filan da gerek yok canım, boşa zahmet. Tayin et, beğenmediler değiştir, ne lüzum var efendim. Siz de bu arada sanatsal sergiler
 açın, fotoğraf çekin, resim yapın, medeniyetleri buluşturun, dinlere diyalog kurdurun. Değil mi ki ateş düştüğü yeri yakar. Ateş  sizin yüreğinize mi düştü sanki? Bölen bölsün, satan satsın, Avşar’ı da ayırsınlar, Yörüğü de ayırsınlar, dadaşı da, sarışını da, esmeri de.Şehirleri,
köyleri, mahalleleri hatta ev ev ayırsınlar Türk Milletini, size ne gam  efendiler. Siz fotoğraf çekmeye devam edin. Fakat unutmayın ki bir gün sizin de
 bir fotoğrafınızı çeken çıkar elbet. Ama o fotoğraf hangi salonlarda, nasıl  teşhir edilir bilemem. Malum ya yaşlı tarih fotoğrafları çekilip, tozlu  sayfalarında bir yerlere asılmış liderlerin, fotoğrafları ile doludur.
“VARLIĞIM TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN