Ölenlerin sayısını biliyoruz, ama Silvan’da tam olarak ne olup bittiğini bilmiyoruz. Silvan’daki pusuda, 13 asker hayatını kaybetti, yedi PKK ‘li “ölü ele geçirildi”. Toplam yirmi can, yirmi gencecik insan. PKK’lilerin beşinin kim olduğu bilinmiyor, PKK medyası, PKK’li olduğu söylenen beş kişinin HPG mensubu olmadığını, gerilla kıyafeti giydirilmiş kontralar olduğunu iddia ediyor.

Dağlıca ve Aktütün gibi karakol baskınlarından, Hatay-Dörtyol eylemlerinden bu yana iyice kirlendi bu savaş. Meydana gelen her çatışma, savaşan tarafların kolayca cevap veremedikleri yığınla soru bırakıyor geride.

Silvan’da, şehit olan askerlerin en küçüğü 1991, en büyüğü 1984 doğumluydu..

Türkiye’ye yayılan acı haberin sonrasında gözyaşı sel olup aktı. Cenazeler toprağa verilirken, Kürtçe, Türkçe yakılan ağıtlar yürekleri dağladı. Ve hiç kuşkunuz olmasın, ateş her zamanki gibi, düştüğü yeri yaktı.

Silvan hadisesinden sonra Türkiye’nin siyasi iklimi birden bire tersine döndü.

Amaçlanan da bu aslında, siyasi iklimi tersine döndürmek.

Amaç, Türkiye’nin Kürt sorununda, bütün eksikliklerine ve hatalarına rağmen oluşturduğu sivil ve demokratik zeminin kaymasını sağlamak.

Amaç, PKK’nin; Öcalan’la devlet-hükümet arasında süren müzakerelerin sonuç vermeyeceğinin mesajını vermek ve gerekirse Öcalan’a da, uygun bir lisanla, şimdiye kadar Kürt halkı için yaptıklarına teşekkür edip, yola bambaşka bir paradigmayla devam edebileceğini göstermek.

Amaç,

- Aynur’u, stranlarını Kürtlere ve Türklere söyleyemeyecek hale getirmek.

- Hiçbir konuda anlaşamayan Meclis’teki partilerin, ‘milli mutabakat’ metinleri etrafında ortaklaşmalarını sağlamak..

- Türkiye’nin batısında yaşayan Kürt nüfusla Türk halkını karşı karşıya getirmek, böylece, tersine göçü zorlamak.

Kısacası, Anayasal yurttaşlığın konuşulduğu, devletin PKK paradigmasının değişmesi için, terör ve terörizm kavramlarından uzaklaşmayı tavsiye eden raporların hazırlandığı ve tartışıldığı, BDP’nin milletvekili sayısını 22’den 36’ya çıkardığı ve Öcalan’ın yegâne muhatap alındığı bir dönemde, Türkiye’nin başa dönmesi ve sırtını güvenlik stratejilerine dayaması isteniyor.

1984’ten 2000’li yıllara kadar devam eden askerî stratejinin sonunda, PKK 2,5 milyon oy alan bir siyasal hareket haline geldi.

Yeni paradigma, Kürtleri demokratik özerkliğe davet ederek ve bunun için yeni bir savaşı göze alarak, PKK’nin Kürt halkının tamamının desteğini alabileceği hesabına dayanıyor.