Hatice 11’inde Kuran kursuna gönderildi, 19’una kadar hafızlık yaptı. ÖSS’de başını açan Akça, bugün 23 yaşında, başarılı bir sosyoloji öğrencisi. Yaşadıklarını ‘Söyleyeceklerim Var’ adıyla kitaplaştıran Akça, ‘Beni cesaretlendiren, Kuran kursunun baskısından kurtaran İmam Hatip oldu’ diyor.

HATİCEAkça, günah olduğu gerekçesiyle TV, koltuk, karyola sokulmayan bir evde büyüdü. Eskiden erkeklerle tokalaşmayı zina sayıyor, şeriat uğruna kan dökmeyi savunuyordu. Bugün İstanbul’un saygın üniversitelerinden birinde sosyoloji eğitimi alan Hatice Akça, hayatındaki değişimi ‘Söyleyeceklerim Var’ adlı kitapta topladı. ‘İmam Hatip Liseleri, kuran kurslarının yanında kolej gibi kalıyor’ diyen Akça’nın sorularımıza verdiği yanıtlar şöyle:

ÇÖPTEN GELEN BAŞARI

Hayatının dönüm noktaları neler?

Yedi çocuklu bir aileden geliyorum. Annem 15 yaşında evlenmiş, koca dayağıyla yaşamış. Babam okumamış. İlkokulda kendi isteğimle kapandım. Çünkü çevremdekilerin hepsi kapalıydı. Kuran kursuna 11 yaşında başladım. 2 yıl hafızlık yaptım. 4 yıl Kuran kursunda yatılı eğitim aldım. Ümraniye İmam Hatip Lisesi’ni (İHL) okudum. Bu dönemde çevremi sorgulamaya başladım. Halamın kapıcılık yaptığı apartmanın çöplüğüne atılan ders kitaplarından çalışarak üniversiteyi kazandım.

HOCALAR FARKLIYDI

Başınızı açmaya neden karar verdiniz?

Kuran kursu bitince bir süre evde oturdum. Dini bilgimin yetersizliğini görüp çok okudum. Ev sohbetlerine, Milli Gençlik Vakfı’nın düzenlediği panellere ve partilerin düzenlediği konferanslara gittim. Az buçuk bilgimle bile, İslam’la bağdaşmadığını bildiğim şeylerle karşılaştım. Mesela, mikrofon kullanmak, otomobile binmek hoş karşılanmıyordu. Pardösü yerine çarşaf özendiriliyordu. Cemaatlerle bağ kurduktan sonra evden TV’yi attık, film, tiyatro, kola, ketçap, bilinen markaları kullanmak yasaklandı. Katıldığım sohbetleri düşününce ‘hayal miydi, acaba’ diye düşünüyorum. Kocanıza kul olun denirdi. Ebelik, hemşirelik, öğretmenlik dışında meslek seçilmesi günahtı. Kozmetiklerin hepsinde domuz, yağı, kılı, cenin kullanıldığı söyleniyordu. Gerekçe, nefsi öldürmekti. Bunlar, öğrendiğim dine uymuyordu. Kafam karıştı. İHL’ye başlayınca her şeye farklı bakmaya başladım. Hocalar farklıydı. Sayelerinde başımı açabileceğimi düşündüm ve üniversiteye girdiğimde açtım.

İYİ İNSAN OLMAK ÖNEMLİ

Açınca baskı gördünüz mü?

Çevremdekiler şaşırdı ama sert tepki almadım.

3 erkek, 4 kız kardeşsiniz. Kız kardeşleriniz açık mı?

Açık. Annem kapalı. Bir dönem çarşaf giydi. 40 yıl sürdü.

Bu dönüşümde kim önderlik yaptı, hangi faktörler etkili oldu?

Çelişkiler artınca şunu sordum: İyi Müslüman mı, iyi insan mı olmak istiyorum? Lise hocalarım ufkumu açmıştı. Geçiş rahat oldu. Annem kapalıydı ama beni teşvik etti. Çevremde, lise arkadaşlarımda benzer durumda çok sıkıntı yaşayan, başlarını açma izni vermediği için okumayanlar oldu. Kimileri kendi açılmak istemedi. Aynı fırsatlara ulaşamadılar, kendi seçeneklerini yaşayamadılar. Onlara üzüldüm.

Böyle daha rahatım

TÜRBANINI çıkardıktan sonra yeni bir hayata başlayan Hatice Akça, güvenlik nedeniyle yüzünün görüntülenmesini istemedi. Çağdaş Eğitim Vakfı lokalinde arkadaşımız Nuran Çakmakçı’ya konuşan Akça, ‘Yeni giysilerinize alışmak zor olmadı mı?’ sorusunu şöyle yanıtladı: ‘Başta tereddüt geçirdim. Bir yere kapalı, bir yere açık gidiyordum. İmanımı kaybetmediğimi kendime ispatlamam lazımdı. Bir arkadaşım yolda başımı açık görünce, bunu da aştım. Ona, ‘Böyle rahat ediyorum’ dedim.’

Kadınlar hakkında master yapacak

Gelecekte ne yapmak istiyorsunuz?

Yüksek lisansa devam edeceğim. Kültür politikaları ve kadın araştırmaları konusunda çalışma yapacağım.

Şimdi erkeklerle diyaloğunuz nasıl, erkek arkadaşınız var mı?

Geçmişte zina yapmış gibi oluruz diye tokalaşmazdım; şimdi tokalaşıyorum, gerekince yanağından öpüyorum. İnancım, sınırlarım, kurallarıma göre davranıyorum.

İlerde kızım olsa başını kapatmam

İHL nasıl bir dönüşüm sağladı?

Bizim gibi katı düşünen, şeriat devletini savunan, bu uğurda kan dökmeyi göze alanlar için İHL aydınlıktı. Aslında bu okullar da kuruluş amacından farklı yere kaymış. Yine de oraya girmeseydim şimdi başım açık okumazdım. Benimki Diyanet’e bağlı olduğu halde bir hocayla İHL’ye gittiğim için tartıştım. ‘Gitme, Latin harfli kitaplar var’ demişti. Birgün bir kızım olsa Kuran kursuna göndermem, hafızlık yaptırmam, başını kapatmam.

Demokrasi büyük bir nimetmiş

Ev sohbetlerinde Atatürk’e küfretmenin bir ritüel olduğunu yazıyorsunuz. Siz neler düşünürdünüz? Şimdi neler düşünüyorsunuz?

Şeriatın gelmesini ülkenin İslam’la yönetilmesini istiyordum. Bu düzeni yıkana olumlu bakmam mümkün değildi. Şimdi, Atatürk’ün büyük bir lider olduğuna inanıyorum, hakaret edilmesine izin vermiyorum. Ancak, ilkokulda bize anlatılan gibi de övmüyorum.

Kadına biçilen rol konusunda görüşleriniz nasıl?

Özgürlüğün, demokrasinin zararlı olduğunu, özgür bırakılan kişinin nefsine yenilip günahkar olacağını, bunun şeriatla engelleneceğini düşünürdüm. Meğer özgür düşünce ne kadar önemli, demokrasi ne kadar büyük nimetmiş.