Zaman zaman konuşmakta zorlanan Göğebakan; "Biz aile olarak bu olayı saklamak için elimizden geleni yaptık. Sema Hanım ile ben hiç barışmadım. O gün ayrıldım. Eşofmanlarla çıkıp, oğlumla üç ay büroda koltukta yattım. Umre'ye gittim, döndüğümde her şey boşaltılmıştı. Hiç kimsenin başına gelmesin. Ben lösemi tedavisi gördüm. Bütün hastaneden çıktığımda varımı yoğumu 21 yaşındaki bir soytarı yüzünden kaybetmiş görüyorum. Yetmiyor ailemin yüzüne bakamıyorum. Babam benim yüzümden camiye gidemiyor. Oğlum benim yüzümden okulunu değiştirmek zorunda kalıyor. Herkes konuşurken dikkat etsin." dedi.30 MART 2011/HÜRRİYET