|
|
İşte Bekir Coşkun'un "30 Ağustos'tan 1 gün sonra başlıklı" bugünkü köşe yazısı Bu da büyük savaşçı... Kendini Atatürk’ün yerine koymak istediği için, her zaman bir “büyük zaferi” olsun istedi... İsrail’e savaş açtı... Libya bombalanırken “Orada ne işiniz var?” dedi ya, baktı el bombalıyor... Bu kez Suriye’yi gözüne kestirdi... Savaş hazırlıkları başladı... Bu noktadayız an itibarıyla... Kısacası herkese harp ilan etti... Dün 30 Ağustos Zafer Bayramı kutlandı... KÖŞE YAZISININ TAMAMI AŞAĞIDAKİ LİNKTE.. http://www.cumhuriyet.com.tr/?hn=438336&kn=885&ka=4&kb=5&kc=885
Savaşacak ama...
Savaşamıyor...
*
Uyku tutmadı...
İçi içini yedi...
“Peki, benim büyük zaferim olmayacak mı?” dedi...
*
Bir mavi boyalı gemiye sivilleri bindirip gönderdi... Gemiyi Hayfa’dan yedekte çeke çeke getirip İskenderun’a bıraktılar...
Abdurrahman Dilipak kahraman oldu da bu yine olamadı...
*
Bomba uçaklarını gönderdi...
Geç kaldı...
*
Müttefiki kim?...
İsrail...
*
Bu “Bize bomba atacaklar ama” diye Amerikalılara, İngilizlere gitti...
“Size niye atsınlar?” dediler...
Bu “Bomba atılacak kafayı ben bilmez miyim?” diye fısıldadı...
Sonunda, büyük zafer peşinde olan adamın başına bomba düşmesin diye Patriotlar Hollanda ve Almanya’dan geldi...
Bu sefer patlatmayı bilmiyor...
Alman ve Hollandalı askerler de geldiler gerekirse patlatsınlar diye, Malatya’ya yerleştiler “Milli Savunma” kapsamında...
*
*
Dedik ya; hallettiği tek ordu oldu...
Kendi ordusu...
*
Buruk, hüzünlü ve acı...
Ordunun yarısı hapiste...
Kadınları, çocukları hapishanelere gidip ağlayarak boyunlarına sarıldılar yiğitlerin...
Yerlerine getirilen komutanlar Çankaya’ya çıkıp tesettüre selam çaktılar...