Mroz; Enstitü’nün, Avrasya, Avrupa ve Amerika’da “barış” ve “istikrara” yönelik tehditleri önlemek, sınır ve komşu ülkeler arasındaki sorunları işbirliği ile çözmek, serbest piyasa ekonomisini genişler ve işler hale getirmek ve halkları özel ve NGO sektörü aracılığıyla 21. yüzyıla hazırlamak amacıyla kurulduğunu açıklamıştır.
Enstitü; Rusya, Ukrayna, Güney Avrupa ve Orta Asya’yı kapitalist ekonomiye ve kapitalist demokrasiye geçirmek için seferber olmuştur. Henry Kissinger bir anlamda Enstitü’nün fikir mimarıdır. Dışişleri Bakanlığı yıllarında Kissinger; Avrasya’yı egemenliklerine almak amacıyla, “Avrasya Stratejik Grubu”nu kurmuş ve Avrasya’daki gelişmeleri yakın takibe almıştı.
Enstitü; Rusya, Ukrayna, Güneydoğu, Avrupa, Orta Avrupa ve Orta Asya’ya yönelik öncelikli politikalar saptamıştır.
Moskova, Kiev, Prag ve Helsinki’de açtığı merkezlerle faaliyetlerini yürütmektedir. 2001’de Dışişleri Bakanı Cem ve Mroz İstanbul’da da bir merkez kurulacağını açıklamışlardır.
Enstitü’nün kurucuları arasında ABD ve Avrupa’nın önde gelen devlet, siyaset, sanayi ve finans insanları var. Eski ABD Başkanı CFR üyesi George H. Bush ve eski Almanya Başbakanı Bilderberg üyesi Helmut Kohl, Onursal Başkan olarak görevlerini sürdürüyorlar.
Enstitü aşağıda adları yazılı yönetim kurulu tarafından yönetiliyor:
- John Evdin Mroz. Kurucu ve başkan, CFR üyesi.
- George Russel. Başkan Yardımcısı, Trilateral üyesi, Frank Russel Corp. CEO’su.
- Martti Ahtisaari. Eski Finlandiya Cumhurbaşkanı, Bilderberg üyesi.
- Condoleeza Rice. ABD Dışişleri Bakanı, CFR üyesi.
- Joseph S. Nye Jr. Harvard Üniversitesi Rektörü, CFR, Trilateral ve Bilderberg üyesi.
- John C. Whitehead. Brooking Enstitüsü Başkanı, CFR, Trilateral ve Bilderberg üyesi.
- Ester Dyson. CFR üyesi.
- John B. Hurford. BEA ASS. NYC, CFR üyesi.
- Donald M. Kendall. Pepsi Cola şirketi CEO’su, CFR ve Trilateral üyesi.
- Mustafa V. Koç. Koç Holding Yönetim Kurulu Başkanı, Bilderberg üyesi.
- John J. Roberts. American Int. Undewaters Corp. CEO’su, CFR üyesi.
- Daniel Rose, Brooking Enstitüsü Yönetim Kurulu üyesi, CFR üyesi.
- György Suranyi. Macaristan Merkez Bankası Başkanı, Bilderberg üyesi.
- Robert J. Bernstein.
- Jan Krysztof Bielecki.
- Henryka Bochniarz.
- Maria Livanos Cattavi.
- James W. Crystal.
- William D. Dearstyne.
- Gabriel Eichler.
- Dieter Feddersen.
- Francis Finlay.
- John W. Kluge.
- Andrei Kortunov.
- Maria Pia Kothbauer.
- Jacques de Larosiere.
- John Lloyd.
- William H. Luers.
- Mark Maletz.
- Klaus Mangold. Daimler-Crhysler Yönetim Kurulu Başkanı.
- William E. Murray.
- Andrei Nechaev.
- Harold J. Newman.
- Zoe Petre.
- Antti O. Piippo.
- Jana Ryslinkova.
- Leo Schenker
- Alexander Shaknovich.
- Mitchell I. Sonkin.
- Rita Süssmuth.
- Borys I. Tarasyuk.
- Liener Temerlin.
- Robert Verrue.
- Robert Ziff.
- Ali Müfit Gürtuna. Türkuaz Hareketi Lideri, eski İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı, Doğu Batı Enstitüsü Yönetim Kurulu’nun “Kurul dışı üyesi”.
Onursal Başkanlar
- Berthold Beltz.
- İvan T. Berend.
- Hans Dietrich Genscher. Eski Almanya Dışişleri Bakanı, Bilderberg üyesi.
- Whitney Mac Millan. Cargill şirketi eski CEO’su.
- Ira D. Wallach. Kurucu yardımcısı.
Gürtuna’nın Çalışmaları
Türkuaz Hareketi lideri Ali Müfit Gürtuna; Doğu Batı Enstitüsü’nün dünyadaki toplantıları, yönetim kurulunun kuruldışı üyesi sıfatıyla davet üzerine katılmaktadır.
Gürtuna, enstitünün “On Yılın Devlet Adamı” seçilen İngiltere Başbakanı Tony Blair için 7 Aralık 2005’te Londra’da düzenlenen ödül törenine Ahtisaari, Kendall vb. üyelerin yanı sıra Hırvatistan Cumhurbaşkanı Stefan Mesiç ve Kosova Başbakanı Bayram Kosumi ile birlikte katılmıştır. Blair ile sohbet eden Gürtuna, Blair’e Türkiye’nin AB sürecine verdikleri destekten dolayı teşekkür etmiş ve kendisini Türkiye’ye davet etmiştir.
Doğu Batı Enstitü’sünün Öncelikleri
CFR’nin kurduğu Doğu Batı Enstitüsü’nün öncelikli politikaları şunlardır:
Rusya’ya yönelik politikalar:
Rusya’yı federal yapıya zorlamak,
Rusya’yı, Batı ve komşuları ile işbirilği yapmaya zorlamak, tehdit olmasını önlemek,
Rusya’da “insan hakları” ve “serbest piyasa ekonomisi”nin gelişmesini sağlamak,
Rusya’yı Avrupa güvenlik yapılarında yer almaya zorlamak.
Ukrayna’ya yönelik politikalar:
Ukrayna’da “insan hakları” ve “serbest piyasa ekonomisi”ne yönelik yasaları yürürlüğe sokmak,
Ukrayna’nın Avrupa ile entegrasyonunu sağlamak,
Ukrayna’nın komşularıyla ilişkilerini kuvvetlendirmek.
Orta Asya’ya yönelik politikalar:
Bölge ülkelerinde “insan hakları”, “demokrasi” ve “serbest piyasa ekonomisi”ni hayata geçirmek,
Rusya, Çin ve Hindistan arasında iyi ilişkiler kurulmasını önlemek.
Enstitü, bu politikalarını uygulamak için göstermelik halk ayaklanmaları düzenleyerek, kukla yönetimleri kısa yoldan iktidara taşıma politikalarını gündeme sokmuştur.
Sovyetler Birliği’nin eski Dışişleri Bakanı Eduard Şevardnadze, Gürcüstan devlet başkanı olarak Enstitü’nün ülkesindeki faaliyetlerini şu demeciyle onaylamıştı: “SSCB Dışişleri Bakanıyken çalışmalarınızı takdir etmekteydim. Gürcüstan Devlet Başkanı olarak, sizlere güveniyorum.”
Enstitü, Şevardnadze’yi satın alarak SSCB’nin dağıtılmasında kritik rol oynadığı gibi, yıllar sonra Gürcüstan’daki darbeyle onu da yönetimden uzaklaştırmıştır.
Ukrayna Başbakanı Victor Yuşçenko, Enstitü’nün faaliyetlerini şu sözlerle onaylamıştı: “Enstitü olarak bana ve hükümetime yaptığınız önerileri benimsiyoruz. Yerel yönetimler, yatırımlar ve toprak reformu konularında birlikte çalışacağız.”
Bir süre sonra seçimleri kaybederek iktidardan düşen Yuşçenko, daha sonra Enstitü’nün düzenlediği darbeyle kukla Devlet Başkanlığı’na getirilmiştir.
Kazakistan Devlet Başkanı Nursulytan Nazarbayev bir demecinde “Enstitünüzü Kazakistan’daki olumlu çalışmalarından ötürü takdir ediyorum” demiştir. Nazarbayev, geçen yıl Enstitü’nün düzenlediği darbeden, iktidarını kıl payı kurtarabilmiştir.
Enstitü, ilgi alanındaki darbelerde Soros ve Ulusal Demokrasi Vakfı ile işbirliğinde bulunmuştur.
Enstitü, Polonya’daki Leh Valesa, Rusya’daki Boris Yeltsin, Yugoslavya’daki Vajislav Kusturica, Ukrayna’daki Victor Yusçenko ve Kırgızistan’daki Kurmanbek Bakiyev darbelerinin gerçek mimarı olmuştur. Her zaman Avrasya Stratejik Grubu, CIA, Soros ve Ulusal Demokrasi Vakfı ile birlikte eylemde bulunmuştur. Ancak hepsinde de geri planda kalmayı başarmıştır.
Yeni Dünya Düzeni’nin tek egemeni olmayı amaçlayan CFR’nin gizlilik perdesi, başkan Clinton’a akıl hocalığı yapmış olan Küresel Elit kitabının yazarı Dr. Carrol Quigley tarafından yırtılmıştır. Quigley’in şu sözleri dikkate alınmalıdır: “Ben bunların operasyonlarını biliyorum, çünkü bunları 20 yıl süreyle inceledim, üstelik 1960’tan önceki CFR gizli belge ve yazılarını onların izniyle 2 yıl inceledim, onların çoğu fikir ve operasyonlarına itiraz ettim.
CFR; hepsi de uluslararası alanda faaliyette bulunan kosmopolit bankerlerden oluşur. Onlar hükümetlerin bütçe açıklarını sürekli takip ederler ve çok yüksek faizle borçlandırırlar. Bunlar, İngiliz tüccar bankerleri, Fransız özel bankerleri ve ABD yatırım bankerleridir. Dünyayı, ABD ve Avrupa finans hanedanı kontrol eder, onları da Amerikan uluslar arası politik yönetimleri destekler.”
The World Order: Our Secret Rulers adlı kitabın yazarı Prof. Dr. Eustace Mullins ise “CFR’nin ‘Biz gizli örgüt değiliz, devletten yardım almayan ve çeşitli dünya sorunlarını masaya yatıran Think-Tank’iz’ yalanını şöyle yerle bir etmiştir: “CFR’nin gücü her yerde hükümetlerde, eğitimde, bazı dini gruplarda vb. görünmesine rağmen dünya düzeninin hizmetçileri değişir ama düzen değişmez. Eğer çok fazla kişi CFR’nin gücünü fark ederse bu kez güç Bilderberg grubuna ya da Trilateral Komisyonu’na havale edilir. Ama düzenin egemenliği sabik kalır.”
Görülüyor ki Türkuaz Hareketi’nin lideri böylesine bir gücün kurduğu Doğu Batı Enstitüsü’nün desteğini arkasına almış bulunuyor.
19mayis1919.com.tr
Kaynakça: Erol Bilbilik, CFR, Umay Yayınları, 2. baskı: Ağustos 2005., s. 53-56.