Asrın lideri, şehit tabutuna kolunu dayayarak “ne mutlu size” demişti.

*

Şehidin ağabeyi pek mutluydu!
Şehidinin tabutuna yumruğunu vura vura feryat etti.

*

“Buradaki vatan evladının katili kim? Sebebi kim? Düne kadar çözüm diyenler, ne oldu da sonuna kadar savaşın diyor. Kendileri gitsin savaşsın. Saraylarda 30 tane korumayla gezip, zırhlı arabalara binip, şehit olmak istiyorum diye bir şey yok. Git o zaman oraya!”

*

E, hadi bakalım…
Dindar gençlik Cudi’ye.

*

Kefen giyen arkadaşlar…
Mitingde şov yapmakla olmuyor.
Doooğru Gabar’a.

*

Akiller nerdesiniz yahu?
Yol kesenlere karşı, hiç olmazsa bi rol kesiverin gari.
Kadir İnanır Kato’ya.
Orhan Gencebay Herekol’a.
İknaya.

*

“Şehit olmak istiyorum” diyen sakallı enerji bakanımız mesela…
Tutan mı var birader?
Buyur Çukurca’ya.

Jöleli.
Tabancaların belinde.
Mermilerin şarjöründe.
Daha ne duruyorsun?
Yürü Küpeli’ye.
Hadlerini bildirmeye.

YAZININ TAMAMI AŞAĞIDAKİ LİNKTE

http://www.sozcu.com.tr/2015/yazarlar/yilmaz-ozdil/sehidin-agabeyi-918540/