ORAY EĞİN

'Genç Siviller' Sabancı'yı nasıl kullandı?

Bugün Taraf gazetesinde yazan Yıldıray Oğur'un adını ilk kez yedi sene önce duymuştum; geçen gün o köşesinde hatırlatmasa üzerinden bu kadar yıl geçtiğini fark etmeyecektim bile. 2002 yılıydı... Ağabeyi Turgay Oğur'la birlikte beni Rize'ye Sabancı Üniversitesi adına davet ettiler. 'Buluşma Forumu' için...

O dönem birkaç gazeteci arkadaşımla gidecektim aslında Rize'ye, son anda beni de davet edenleri de ektikleri için tek başıma yola düştüm. Tülin-Kürşat Bumin, Ali Bayramoğlu ve Arzu Başaran, Cüneyt Ülsever, Abbas Güçlü, Ömer Laçiner de kadrodaydı. 'Hani herkes arkadaş... Hani oyunlar tükenmemişken... Eskiden, çok eskiden...' O zamanlar ben de Cihangir'de takılıyor, Radikal'e yazıyordum...

2002'de Türkiye'de saflar bu kadar keskinleşmemişti, ama 'Türkiye'nin Geleceği, Geleceğin Türkiyesi'ni Tartışıyor' başlıklı paneller serisi çok sert tartışmalara gebe oldu. Liberal konuşmacılar öğrencilerden epey tepki topladı. Tepkilerin ilk hedefi ise o zamanlar bütün katılanlardan daha liberal olan Cüneyt Ülsever'di...

Bugün görüşlerini en çok paylaştığım yazarlardan biri olan Ülsever'e o gün ben de çok kızıyordum... Nereden nereye...
Öğrencilerin arasından bu toplantıları izledim, yemeklere çıktık, yaylaları gezdik ve sonunda da izlenimlerimi yazdım...
Güzel bir geziydi, Oğur kardeşler mükemmel bir ev sahibiydi. 'Buluşma Forumu'nu verimli bir tartışma platformu, iyi bir gençlik hareketi olarak gördüm.

Turgay Oğur beni Sabancı Üniversitesi'nde bir etkinliğe daha davet etti sonra. Avrupa Birliği'ne kartpostal yollamaktı sanırım. 'Islak imza' tartışmalarının merkezindeki Dursun Çiçek'in oğlu Deniz Çiçek de oradaymış meğerse. Sabancı kampusuna kadar gittim ama etkinlikle pek ilgilenemedim doğrusu ve genelde bütün günü Turgay Oğur'un öğrenci işlerindeki odasında gazeteye bir röportaj yetiştirerek geçirdim...
Bu etkinliğe Güler Sabancı'yı da ikna etmişler, o da kendi bağlantılarıyla önemli isimleri getirmiş üniversiteye...
Benimse bu grupla bu etkinlikten sonra bir daha temasım olmadı... Belki bir-iki kere tesadüfen karşılaşıp selamlaşmışızdır, o kadar... Mail gruplarına da bakmadım, sonraki etkinliklerine de basında rastladıkça göz attım.
İkinci etkinlikle vaat ettikleri dinamizmden uzaklaştıklarını, bunun bir müsamereye dönüştüğünü ve benim için bir heyecanı, haber değeri olmadığını düşündüm...
'Buluşma Forumu' adı altında gençleri organize edenlerin bir süre sonra Genç Siviller'e dönüştüklerini de basından gördüm. Yaptıkları en radikal hareket smokin altına Converse giyme eylemiyle!'Aaa' dedim, 'Bu öğrenci işlerindeki Turgay değil mi!'
Gülünçtü, komik ve çaresiz görünüyordu. Bağımsız ve muhalif bir gençlik hareketi olarak ortaya çıkıp Cumhurbaşkanı'na biat eden, kokteyllere davet edilmenin sevincini yaşayan ama en önemlisi kendileri siyasi rant peşinde olan bir gruba dönüştüklerini anlayıp üzüldüm.
Habertürk gazetesine konuşan Deniz Çiçek de Genç Siviller'in sivilliklerini kaybettikleri görüşünde: 'Grubun kurucularından ve en aktif üyelerinden biri, 2007 seçimlerinde bir partiden milletvekili aday adayı oldu. Grubun organizasyonlarının birçoğunun o partinin siyasi etkisine girmesi sebebiyle grubun bağımsızlığına, tarafsızlığına inancımı yitirdim. O yüzden de üç yıldır o gruptan uzaklaştım.'

AKP'den milletvekili olmak için başvuran kişi kim mi?
Smokinin altına Converse giyen 'radikal', bir zamanlar Sabancı Üniversitesi'nin öğrenci işlerinde çalışan, odasında yazımı yazdığım, şimdi Taraf'a kapağı atan Yıldıray Oğur'un ağabeyi Turgay Oğur...
Turgay Oğur, bir süre sonra Sabancı Üniversitesi'nden ayrıldı. Nedenini bilmiyorum. Ama ayrılmasına rağmen Sabancı Üniversitesi hala üzerindeki 'Genç Sivil' imajını bir türlü silemedi.

Manzara çok açık değil mi?
Bu arkadaşlar, gerçekten sivil bir hareket olarak kendilerine inanan pek çok genci önce 'gençlik buluşması' adı altında kandırıp, örgütlüyorlar önce... Ardından Sabancı Üniversitesi'ni paravan olarak kullanıp hareketi geliştiriyorlar... Bu arada üniversite üzerinden basına yayılıyorlar... Malum, basında kolay kolay kimse üniversiteleri reddetmez... 'Networking' böyle hazırlanıyor...

Sonunda bütün parçalar birleşince de ortaya çıkan manzara şu: Genç Siviller de, 'Buluşma' da, üniversite de, yüzlerce genç de koca bir yalan, birer araç... Amaç milletvekili olup, AKP'den nemalanmak.
Her şeyleri kişisel, her şeyleri planlı ve ranta yönelik...
Herkes kullanılmış, herkes aldatılmış... Hala herkes kandırılmaya, hala aldatılmaya devam ediliyor...
Kendisine hala 'liberal demokrat' diyen Deniz Çiçek'in bunlarla ilişkisini kesmesinin de nedeni budur...

Sevgili Yüksel, sana sesleniyorum...
Televizyon yazarı Yüksel Aytuğ, önceki gün 'Ya Şimdi Ya Hiç'i eleştiren bir yazı yazmış. Eleştiri kültürü bizim ülkemizde yoktur. Oysa Yüksel, en büyük dostluğu yapmış bana. 'Ya Şimdi Ya Hiç'i yerden yere vurarak titreyip kendimize gelme çağrısında bulunmuş... Öncelikle teşekkürlerimi sunuyorum... Yapıcı eleştiri, dostluktur. Hele hele teknik meseleler konusunda; ne dese yeridir. İçerik konsuna gelince ise bazı söyleyeceklerim var...
Sevgili Yüksel, kalitesiz konuk çağırmakla eleştiriyorsun beni... Peki televizyonların gerçeğini bilmiyor musun?
Ben programa Latife Tekin'i çıkardım mesela... Muhteşem bir söyleşi oldu... Ama hiç kimseye izletemedik... Bedri Baykam, Ayten Alpman ve aylar sonra ekrana çıkmaya ikna ettiğim Çelik'le program yaptık, dibe çakıldık... Elif Dürüst'le felsefe konuşmak için gecenin iki olmasını beklemek zorunda kaldım...
Bir Banu Alkan'ı çıkardık, birden rating zıpladı...
Beğenmediğin Arto ve Ahu Tuğba sayesinde Günaydın'ın bile birinci sayfasına haber olduk, program tartışıldı, İnternet'te en çok tıklanan haber oldu... Kaldı ki, bunların hiçbiri planlı değildi...
Samimiyetle soruyorum Yüksel, ne yapmalıyım?
Başımızda bu rating kılıcı sallandıkça kanalların tahamülleri olmadığını sen de biliyorsun... Benim de kafam karışık... Bu rating savaşı insanı kendinden uzaklaştırıyor... Ya avamın iktidarına boyun eğeceğim, ya da bırakacağım... Ne yapsam bilemedim.
Sonuçlar ortada... Bu halk Latife Tekin'i değil Banu Alkan'ı istiyor...