Tamam Türkiye gerçek anlamda belki hukuk devleti değil ama asgariden kanun devleti de mi değil?
En azından öyle ise sorarım size kanun devletlerinde bile  Cumhurbaşkanları yargıyı tehdit eder mi?
Türkiye’de ediyor...
AKP’nin kapatılması bağlamında açılan davada Sayın Gül’ün ettiği sözlere bakar mısınız?
Peki ya Başbakanın meydan okumalarına ne demeli!
Türkiye’de sistem yasama, yürütme ve yargı erklerinden oluşmuyor mu?
Öyle ise bir tasarrufu hoşunuza gitmedi diye yargıya tehditler savurup, naralar atmak hangi ulvi anlayışın sonucudur acaba? Yargıtay Başsavcısının yaptığı, görevini yerine getirmesidir. Başsavcı eğer bunu yapmasaydı, görevini yerine getirmemiş olur ve tarihe karşı büyük bir suç işlerdi.
Neymiş efendim demokraside bu kadar oy alan partiler kapatılamazmış!
Bal gibi kapatılır...
Partiler sadece demokrasilerde kapatılır.. Yanlış yapan, yani yazılı kuralların tersine odak olanlar bedelini öder.
Çok oy alana dokunulamaz bakışı ise ancak AKP kesiminin ifade edebileceği komiklikte bir tezdir.
Türk toplumu AKP’ye adım adım rejimi değiştir diye değil, aş ver, istikrar getir diye oy verdi.
Beni en çok güldüren husus şeyhlerinin izni olmadan tuvalete bile gitme iradesi olmayan biad’cı kesimin yaptığı milli irade mugalatasıdır.
Yahu senin şahsi iraden yok, hangi millet iradesine uymadan söz ediyorsun!
 Neymiş efendim açılan kapatılma davası demokrasiye kast etmek imiş. Demokraside bunlar olmazmış!
Peki demokraside medyayı topyekün kendileştirmek ve sansür ile  istibdat var mı?
Karşında olanı sindirip, yok etmek var mı?
Devleti kendi sembol ve görüşlerine göre dizayn etmek var mı?
Bırakın onu bunu, mezarda emekliliğe hayır diye demokratik tepki gösteren emekçilere yaptığınız zülumdur demek var mı?
Ohh ne alâ..
İşinize geldiği gibi gününe göre demokrasi öyle mi? Bir gün araç, bir gün amaç!
Hadi oradan tramvay demokratları, yemezler bunu artık.
Gelelim açılan kapatılma davasının sürprizliğine?
Kimse hikaye anlatmasın AKP’ye kapatma davasının açılacağı  Ankara kulislerini birazcık soluyan herkesin malumuydu?
Mulumdu da niye mi yazmadık?
Yazdık...
Girin arşive 30 Ocak 2008 tarihli (Bir buçuk ay önce) yazımın başlığına bakın.
Başlık şudur:  “AKP’de kapatılma davası paniği.”
İkinci yazım da 8 Şubat 2008’de şu başlıkla yayınlanmıştır:  “Demirel’e göre AKP kapatılabilir mi?”
9. Cumhurbaşkanı Güniz Sokaktaki evinde yaptığımız sohbette, AKP kapatılabilir mi soruma;  “Kuralları ihlal eden bedelini mutlaka öder”  karşılığını vermiş ve 40 gün önce ilk işareti sunmuştur.
Sorarım size ben bir gazeteci olarak böyle bir kokuyu aldım ve konuyu art arda başlığa çektim de AKP’nin haberi mi olmadı?
Oldu... Ama Tayyip Bey o kadar mağrur idi ki umursamadı... Peki  umursasa ne mi olurdu? Fotoğrafı iyi çekse belki belli bir kesimin ve ideolojinin değil, Türkiye’nin tamamının Başbakanı olmaya çalışırdı ve davanın açılışının önüne geçebilirdi.
Sonuç: 1)Bu davanın bazılarının tahmin ettiğinin ötesinde sonuçları olabilir. 2)Abdullah Gül’ün konumuna rağmen davada suçlanıyor olmasının altı iyi çizilmelidir. 3)Dava ile ilgili süreç için yol gösterici olan husus RP ve FP’nin kapatılması ile 367 oylamasıdır. Türban kararı da belirleyici olabilir. 4)Bu dava ile Türkiye’de bir sürecin sonuna geliniyor. AKP’nin telaşı feveranı bundandır. 5) Bugünden tezi yok bazı provokasyonlar ciddi olarak gündemdedir. Dosyalar savaşına ve bazı  büyük sürprizlere hazır olun. 6)Bazı çevreler, bak dava açıldı ve ekonomi bu hale geldi demek için ilave çabalara girebilir. 7)Tayyip Bey Anayasa’da yeni düzenleme ve de var olan Anayasa taslağını hemen yürürlüğü koymak için acele edebilir. Özellikle referanduma gidilmesi ihtimaldır. 8)Sine-i millete dönmek de bir başka ihtimaldır.. 9)Bu davanın birinci hedefi Erdoğan ikinci hedef de Arınç’tır. 10)Tam bu hengamede Cheney’nin malum gündemlerle Ankara geliyor olması büyük talihsizliktir.

AÇIKLAMA...
Çiller ABD’den aradı!
İki gün önce Tansu Çiller’le ilgili olarak yazdığımız yazıya Tansu Hanım ABD’den şu açıklamayı yaptı:  “Sabahattin Bey ben hakkımdaki iddialara neredeyse hiç cevap vermem ama siz, bizim cenahın takip ettiği bir yazarsınız. Yazdığınız yazıda iki önemli iddia var. Birincisi; benim ABD’ye gelişimi buradaki belli lobilerden yeniden icazet alma teşebbüsü olarak sunmuşsunuz ki bu doğru değil. Evet ben bir süredir buradayım ama asla birilerinden icazet için gelmedim. Ben politikaya döneceksem ancak milletimden icazet alırım. İkinci husus da benim DP Genel Başkanı olan Sayın Süleyman Soylu ile bir sıkıntım ya da problemim yoktur. Belli ki bazı çevreler öyle olsun istiyor ama emin olun öyle bir şey yoktur...” Keza benzer bir açıklama da DP Genel Başkanı Süleyman Soylu’dan yazılı olarak geldi ve Soylu da Çiller’le kavgalı olduğu iddialarını yalanladı.

Altı çizilerek okunacak kitaplar
AKP’nin bu ülkeye yaptığı en büyük ve belki de tek hizmet milli uyanışa iklim yaratmasıdır. Evet AKP sayesinde bir silkinme var. En önemlisi sağından soluna ideolojik alışkanlıklar ya da şartlanmışlıklar çok şükür terk ediliyor ve Mustafa Kemal’in Ne Mutlu Türküm Diyene (Olana değil diyene)çizgisinde bir araya geliniyor... Bu bağlamda art arda müthiş kitaplar yazılıyor.. İşte son birkaç gündür elimin altında olan kitaplardan bir demet: 1) Turgut Öz-
akman’ın Çanakkale’yi anlatan  Diriliş romanı.. 2) Alaattin Parmaksız’ın Türk-Amerikan savaşını anlatan kurgu romanı 3) Rıza Zelyut’un Türk Kimliği eseri. 4) Alev Coşkun’un Yeni Mandacılar kitabı. 5) Vural Savaş’ın AKP Çoktan Kapatılmalıydı isimli eseri. 6) Kaan Turhan’ın TSK ve Ulus Devleti Hedef Alan, Vicdani Ret kitabı.

 SABAHATTİN ÖNKİBAR