Çanakkale’de eşi benzeri görülmemiş destanlar dizisi yaratıldığını ve bu destanların tarih sayfalarında onurlu yerini aldığını kitap okuyanlar herkes bilir.
Çanakkale’de Ordu ve halk bitkin, perişan, aç kalmasına rağmen üstüne üstüne gelen mağrur düşman ordularına inanılmaz kayıplar verdirerek geri çekilmesini başarmıştır.
Orada, düşman orduları komutanları, tüm bu ağır ve olumsuz şartlara rağmen dünya’ya örnek olan Başkomutan eşsiz Lider Mustafa Kemal ATATÜRK’Ü selamlamışlardır.
 
Kayıtlara geçen bir konuşma vardır ki, o konuşmayı siz  değerli okuyucularımızın dikkatine sunmayı görev biliyorum.
Söz konusu konuşma şöyledir:
 
ATATÜRK: Evladım tek başına nasıl kaldırdın 275 kg mermiyi?

Seyit: İşte Tanrı'nın yardımı oldu komutanım, o anda bir çam kütüğü gibi geliverdi.

ATATÜRK: Öğrendiğimde göre fakir bir aile çocuğu olduğun halde verilen ikramiyeleri kabul etmemişsin.

Seyit: Komutanım sizin ikram ettiğiniz şu kahve benim için en büyük armağandır.

ATATÜRK: O Mermiyi kaldırdığın gibi beni de kaldırabilir misin?

Seyit: Hayır Komutanım.

ATATÜRK: Niye? Ben o mermiden ağır mıyım Seyit?

Seyit: Komutanım, merminin ağırlığı başka sizin ağırlığınız bambaşka. Sizi ben değil dünya bile kaldıramaz.....
…
Son zamanlarda her fırsatta Ulu Önder Atatürk’ün dehasını hiçe sayıp onu eleştiri konusu yapmak isteyenler, Çanakkale destanının kahramanlarından olan Seyit’in yanıtını asla unutmasınlar!