Adı Ahmet Özbağrıaçık... Konya'nın Taşkent İlçesi'nin bir köyünde yaşıyor. 6 çocuğu var. Bulabilirse mevsimlik tarım işçiliği ya da hamallık yapıyor. Sorulduğunda, "Başkaca bir geçimim yoktur beyim" diyor, yüzü önüne düşüyor sonra da uzun uzun susuyor.

O bir baba... Patlama haberini, Balcılar'daki kız öğrenci yurdunun çöktüğünü saatler sonra haber alıyor. Ciğeri yanıyor. Çünkü onun iki kızı da orada! Biri Meryem, 13 yaşında. Diğeri Fatma 16 yaşında.

Fatma 2 yıldır Özel Boğaziçi Kız Yurdu'nda kalıyor. Her yaz iki kızını da buraya yatılı gönderiyor. Nedeni mi?

Yurt, kurs boyunca yemek-içmek-yatmak bedava...

Susması bitiyor, gözlerinde çaresizlik yüzü mahsun anlatıyor usul usul:

"Yurt çökmüş dediler... Önce şaşırdım. Sonra, 'Benim kızlarım orada' dedim. Koştum... Geldim ki, benim kızlardan haber yok. Yandım... 'Üzülme, senin kızlar yaralı, kurtulmuş' dedi biri. Nerede peki? Kimse bilemedi hemen. Sonra, birinin Konya'ya, diğerinin küçüğümün, Meryem'in Ankara'ya hastaneye götürüldüğünü öğrendim.

Hemen Konya'ya uçmak istedim, kızımın yanına. Sonra aklıma geldi. Cebime baktım. Para yoktu. Vardı da üç-beş lira!

Allah razı olsun, Konya'ya kendi otomobiliyle gidecek biri çıktı. Param cebimde kaldı. Meryem'i, küçük kızımı gördüm. Hafifti yaraları. Yüreğim serinledi.

Öptüm, kokladım onu.

Ben yavrularımı 2.5 haftadır görmüyordum. Burnumda tütüyorlardı. Onlar kursta, ben ne iş bulursam onun peşindeydim.

Şimdi tek düşüncem Ankara'ya gitmek.

Büyük kızım Fatma orada. Ağır yaralıymış. Başkent Üniversitesi Hastanesi'nde tedavi görüyormuş..."

Sonra, yüzü yine yere düşüyor Ahmet Özbağrıaçık'ın. Boğazına bir yumru takılıyor sanki. Anlayan anlıyor onu.

Ankara'ya, kızı Fatma'yı görmeye gidemiyor işte.

Söyleyemiyor, Ankara'ya gidecek parası yok cebinde.