Yakasında görünmediğini sandığı AKP rozeti ile meydanlara çıkan Cumhurbaşkanı Erdoğan,

istifa edip tarafsızlık üzerine yemin etmesine rağmen  partisine 400 milletvekili verilmesini

istedi.

Kimden?

Tabii ki halktan.

Yani kendi, AKP’li seçmeninden.

TBMM’de 550 mebus var. Bu seçimde eğer AKP meclise 400 milletvekili taşıyacak olursa

tablo bize neyi söyler.

Bir kere yeni Anayasa çok rahat geçer. Çünkü muhalefetin yapacağı bir şey yoktur.

Anayasa AKP’nin istediği biçimde şekillenir ve referanduma sunulur, çünkü meclisteki 150

milletvekilinin haykırışları para etmez.

Anayasa kabul edildikten sonra Erdoğan’ın önü açılır.

Gelsin Yarı Başkanlık, ya da Başkanlık sistemi.

Diyelim ki bu da gerçekleşti. Erdoğan bin odalı sarayından ülkeyi yönetmeye başladı.

Tek ses, tek nefes.

Ülkede tüm yasalar Erdoğan’ın istediği biçimde şekillendi, yatırımlar yapıldı.

Peki bütün bunlar Erdoğan ve peşine takılan 400 mebusu mutlu eder mi?

Etti diyelim, içlerine bir korku sinmez mi?

Bir gelecek endişesi düşmez mi?

Neticede hiçbir ülke bu dünyada yalnız değil.

Diyelim ki yalnız ve 150 milletvekilinin muhalefeti para etmiyor…

Peki bu gidişten memnun olmayanlar, muhalefetin sesinin kısılmasından şikayet edenler,

sokağa çıkıp iktidarın, yani ülkede “her şey” olan Erdoğan’ın yaptıklarını beğenmeyenler

seslerini duyurmayacaklar mı sanıyorsunuz?

Bu ülke ilelebet Erdoğan tarafından mı yönetilecek?

12 yılı doldurdular.

Bir 4 yıl daha iktidarda kalacakları çantada keklik gibi duruyor.

Etti 16 yıl.

Yetmedi mi?

Ne yani imparator mu olacak.?

İmparator bile olsa bir gün bu ülkenin yönetimini Bilal mi devralacak?

Sıfırlatmayın insanı…